Wielkopolskie Towarzystwo Genealogiczne GNIAZDO

Hallo Bożenno,
świetny pomysł !!
Zebranie informacji w jednej publikacji pozwala na wyobrażenie sobie rozmiarów tej strasznej epidemii. Przy okazji rzuca światło na ówczesne stosunki społeczne, poziom wiedzy medycznej i ukazuje rolę różnych instancji i osób w sytuacji wymagającej szczególnych działań.
Mimo iż są to właściwie prasowe notatki (i nie jestem zainteresowana obszarem którego dotyczy) to przeczytałam Twoją publikację "jednym tchem" i gorąco ją wszystkim polecam.
Pozdrawiam, Teresa

_________________
Pozdrawiam serdecznie, Teresa

Bożenko.
Podpisujemy się również pod tym, co napisała Teresa.
Poświęciłaś wiele godzin na wyszukiwanie informacji i zebranie ich w jeden zbiór,
aby przedstawić genealogom obraz tej strasznej zarazy, która siała spustoszenie wśród naszych przodków.

Serdecznie gratulujemy i czekamy za następną publikacją Twojego opracowania.

_________________
Pozdrawiam Danka

Nie umiera ten, kto trwa w pamięci żywych.
ks. Jan Twardowski

Serdecznie dziękuję Teresce, Danusi i Bogdanowi za miłe słowa i cieszę się, że moja praca Was zainteresowała.

Pozdrawiam

_________________
Bożena

Witam.

Ja również kupiłam Twoją książkę Bożenko i jestem ogromnie, ale pozytywnie zaskoczona.
Publikacja jest bardzo ciekawa, a na dodatek pisana w oryginalnym słownictwie, co daje ogółowi wielki plus, ponieważ nie jest to takie łatwe.
Jak do tej pory nie doszukałam się nikogo z bliskich, których dotknęło to nieszczęście, ale zaciekawił mnie przebieg epidemii cholery,
bo kiedy przegląda się skany aktów, to widać ogrom tych nieszczęść jakie przeżywali ludzie.
Bardzo ciekawy pomysł, aby opracować taki właśnie temat. Dziękuję ze swojej strony za trud włożony w opracowanie.

_________________
Pozdrawiam
Ela


Poszukuję:
Kujawiński, Sobczak, Musiak, Jochan (Kalisz) ; Przerański, Czerniak - Cierniak (Pamięcin); Mikołajczyk (Błaszki); Brząkowski, Ciesielski, Jankowski, Błaszak (Słupca i Września), Walczak, Janiak (Kuchary).

Bardzo dziękuję za to opracowanie. Przeniosło mnie do realiów XIX wiecznej Wielkopolski walczącej z cholerą. Mam ogromny podziw dla ludzi z pierwszej linii: lekarzy, "fizyków" ,siostry miłosierdzia, personelu szpitali i lazaretów, księży a także całej masy ludzi wynoszących i grzebiących ofiary a także pań wydających darmowe posiłki (moim zdaniem najskuteczniejsze w profilaktyce).
Ale też pozostanie mi niechęć do mizerii z ogórków
Pani Bożeno, czy po 1852 r cholera jeszcze powracała do Wielkopolski? Zbyszek

_________________
>Navigare necesse est<
Poszukuję: Przydrożny, Grześkowiak, Bryłka.

Epidemie cholery, ospy, tyfusu nawiedzały nasz kraj kilkakrotnie od 1830 do 1922. Po roku 1852 w Wielkopolsce cholera powracała jeszcze w 1866,1871/1872,1886,1892.Ostatnie niewielkie epidemie, spowodowane przez wodę z ujęcia wody z Warty, pojawiły się w Poznaniu w latach 1880-1890. Zaznaczam, że nie jestem wielką "znawczynią tematu" w latach późniejszych, ale indeksując księgi metrykalne zwróciłam też uwagę na przyczyny zgonu...
Dziękuję za zainteresowanie opracowaniem.

_________________
Bożena