Wielkopolskie Towarzystwo Genealogiczne GNIAZDO

Bardzo proszę o przetłumaczenie aktu ślubu Nr.13/1824 - Adam Szymaniak i Marianna z d. Kozak

_________________
pozdrawiam Grażyna
bugakg@gmail.com

"Człowiek żyje tak długo, jak długo trwa pamięć o nim''

10 października 1824 roku (Koszanowo)
Adam Szymaniak, syn zm. Wawrzyńca i Reginy, służący w Glińsku, lat 26 i pół i Marianna Kozaczanka, córka zm. Walentego Kozaka i obecnej przy akcie Marianny, służąca we dworze koszanowskim, lat 23, oboje stanu wolnego, katolicy, za zgodą matek, po trzech zapowiedziach, zaślubieni zostali w kościele szpitalnym w Śmiglu. Świadkami byli: Tomasz Tomczak chałupnik (?) i Jan Szymaniak robotnik w Koszanowie.
pozdrawiam
Robert

Robercie, bardzo dziękuję.

_________________
pozdrawiam Grażyna
bugakg@gmail.com

"Człowiek żyje tak długo, jak długo trwa pamięć o nim''

* zgadza się - chałupnik
** czytam lignifaber czyli cieśla, kołodziej
Dodam jeszcze, że oboje stanu wolnego i pozostawali po władzą matek, a zapowiedzi były w XVI, XVII i XVIII Niedzielę po Zesłaniu Ducha Św i nie znaleziono żadnych przeszkód.

_________________
Pozdrawiam
Jurek

***********
Szanuję pracę i dorobek badawczy innych. Dlatego - zgodnie z Regulaminem Forum i prawem oraz aby nie naruszać praw autorskich i nie dokonywać kradzieży wartości intelektualnych - zamieszczam linki do źródeł informacji.

Dobry wieczór Jurku, dziękuję za korektę; istotnie zawód świadka to lignifaber; ja po pierwszym "L" nie dopatrzyłem się pod kleksem reszty, podejrzewając raczej sukiennika, więc pozostały "..faber" oczywiście winienem napisać rzemieślnik; ten robotnik to z pośpiechu;
pozdrawiam
Robert

Dziękuję Jurkowi za korektę.

_________________
pozdrawiam Grażyna
bugakg@gmail.com

"Człowiek żyje tak długo, jak długo trwa pamięć o nim''