Szulczewscy (Runowo i Boguniew - okolice Rogoźna)

[Piotr Dutkiewicz]

Poszukuję informacji na temat potomków:
Marcina Szulczewskiego i Konstancji Dutkiewicz ( mieszkali w Boguniewie) ORAZ
Jana Szulczewskiego i Balbiny Dutkiewicz (mieszkali w Runowie).
Wszystkie te osoby żyły w obrębie XIX wieku.

pozdrawiam Piotr Dutkiewicz

[menka]

1) Sama też mam przodków o tym nazwisku Moja praprababcia Michalina z d. Szulczewska (ok. 1843 – 1909) była córką Józefa i Pelagii, mieszkała w nieistniejącym powiecie strzelińskim, być może stąd pochodziła, bo to nazwisko ówcześnie występowało, niestety nie udało mi się trafić na Jej przodków, coś ciekawego mogłoby być w akcie zgonu, niestety księga USC akurat z 1909 roku zaginęła
2) Koło Kcynii jest wieś Chwaliszewo, należąca niegdyś do rodziny Szulczewskich (do 1939 roku). Ostatnim dziedzicem tej majętności był Michał Szulczewski – uczestnik powstania wielkopolskiego, poseł na Sejm, rozstrzelany przez Niemców w 1939 roku.

[guciorek]

Szulczewski Bronisław (1878-1926), nauki medyczne, dyplom 1904, dr, lekarz pediatra w Szpitalu Miejskim w Poznaniu, działacz społ. i polit., czł. Rady Miejskiej w Poznaniu 1919-25, powst. wlkp., hab. UP 1924, czł. Rady Wydz. Lek. UP. Odznaczony Krzyżem Walecznych. Czł. zw. PTPN 1906-1926, (Wlkp Slow Biograficzny, Slow Biograficzny Ppowst Wlkp).

Szulczewski Jerzy Wojciech (1879-1969), biologia, etnografia, prof., powst. wlkp.; Wyższa Szkoła Ogrodnicza w Poznaniu 1950. Nauczyciel szkół średnich i wyższych w Poznaniu oraz w Puszczykowie, muzealnik. Odznaczony Krzyżem Oficerskim OOP. Czł. zw. PTPN 1919-1969. (Wlkp Slow Biograficzny).

Oto co ja znalazlam

Slawa

[menka]

J.W. Szulczewski, syn Ziemi Kujawskiej urodzony 22.04.1879 w Ciencisku koło Strzelna w rodzinie rolnika Marcina i Julianny ze Skowronów. Ojciec Marcin pochodził z Różanny koło Mogilna, a dziadek sprowadził się do Różanny z Mazowsza, uciekając z zaboru rosyjskiego. Dziadkowie Jerzego Wojciecha zmarli młodo w czasie epidemii cholery.
Matka Julianna urodzona w Chełmcach, pochodziła ze starego kujawskiego rodu chłopskiego.
Będąc w czwartym roku pracy na placówce szkolnej w Brudzyniu ożenił się (23.10.1903) z Jadwigą Stranz, która pozostawiła mu trzy córki i syna, zmarła w 1918 r. W maju 1921 r. powtórnie się ożenił z córką znanego rodu wielkopolskich leśników - Marią Skoraczewską (zm. 1965).
Ostatnie lata życia spędził u córki w Puszczykówku, zmarł 13.03.1969 r. w szpitalu w Kościanie, pochowany na puszczykowskim cmentarzu.
/"Jerzy Wojciech Szulczewski kujawsko-wielkopolski etnograf, fizjograf i pedagog" Andrzej Dzięczkowski, maj 1977, wydawca PTTK Oddział w Strzelnie/

[Maciek]

Cześć!
W Rogoźnie jest muzeum im. Wojciechy Dutkiewicz; odwiedź również tamtejszy cmentarz.

Pozdrawiam

Maciej

[waldek]

Wojciecha Dutkiewicz (1896-1990) nauczycielka, to wlasnie zalozycielka muzeum w Rogoźnie, ja przeziez z Rogoźna
co do cmentarza duzy, jest pomnik Dutkiewiczow
co do muzeum jest wystawa stala - Sala II poświęcona zasłużonej rogozińskiej rodzinie Dutkiewiczów"
Boguniewo jak i Runowo sa powiecie Obornickim w gminie Rogoźno
na teraz nic wiecej nie wiem

[Piotr Dutkiewicz]

Właśnie o tych Szulczewskich z okolic Rogoźna szukam informacji. Moja ciotka Wojciecha Dutkiewicz przekazała mi dużo informacji na temat tych rodzin, ale nie wiem nic na temat dalszych pokoleń i losów tych rodzin. Trudność polegała na tym , że w czasie kiedy ją odwiedzałem była już osobą starszą i z uwagi na jej niedomagania starałem się zbytnio jej nie męczyć moimi dociekaniami. Jestem i tak bardzo wdzięczny za ogrom wiedzy o rodzinie, którą od niej otrzymałem. Właśnie ciotka Wojciecha zainteresowała mnie genealogią. Cmentarz w Rogoźnie odwiedziłem. Kiedy byłem tam pierwszy raz to duże wrażenie zrobiło na mnie duże skupienie grobów mojej rodziny, a patrząc na grób mojego praprapradziada Kazimierza Dutkiewicza czułem ogromną więź z poprzednimi pokoleniami.

[menka]

Może Twojego Dutkiewicza dotyczy ten artykuł?
Opis karty pocztowej w „Gazecie Pomorskiej” z dn. 25.04.2008 :

„Zatrzymane w kadrze” pt. „Pisał zegarmistrz do krawca”, autor Piotr Strachanowski.
Na progu XX w. - w obiegu pocztowym – większą popularnością od widokówek cieszyły się karty pocztowe. Oto taka „postkarte”, jaką 21 czerwca 1900 r do „Wielmożnego Pana St. Andrzejewskiego, mistrza krawieckiego z Poladowa w pow. Śmigiel” skierował inowrocławianin Mieczysław Dutkiewicz, właściciel – jak można odczytać z pieczątki po lewej stronie - „Składu i pracowni zegarmistrzowskiej, dzwonków elektrycznych i telefonów oraz wielkiego wyboru wyrobów ze złota i srebra”.
Tenże Andrzejewski musiał być dobrym znajomym Dutkiewicza, pewnie też wspierali się w prowadzonych interesach, bo na taką zażyłość wskazuje treść korespondencji. Pisze bowiem Dutkiewicz do Andrzejewskiego: „Łaskawy Panie! Kupując tylko od swoich mniej są mi tutejsze firmy żydowskie znane. Nazwisko zaś Hertza zdaje się wcale nie istnieć w Inowrocławiu. Jako skład wielkiego wyboru materii na suknie etc. mogę natomiast Łaskawemu Panu polecić firmy nasze pp. Pomorskiego, Frydrychowskiego i Mizgalskiego, gdzie Pana rzetelnie obsłużą. Dziękując za uznanie wyrażone dla ucznia mego Piniewskieg, pozostaję z szacunkiem M. Dutkiewicz, I. 21.6.1900”.
Tenże Dutkiewicz to znacząca figura z czasów zaboru. Urodził się w 1862 r w Wiewiórczynie k. Mogilna (jako syn Jana, zapomnianego dziś artysty malarza), a w Inowrocławiu osiadł ok. 1884 r. Był członkiem Genewskiego Towarzystwa Zegarmistrzowskiego i miał zakład zegarmistrzowsko-złotniczy, najpierw przy obecnej ul. Paderewskiego 5, a od 1908 r przy „Królówce” pod numerem 10 (po lewej stronie widać witrynę, szyld i zegar nad wejściem do jego interesu). Wykonywał też usługi telefoniczne, oferował fonografy i wałki nagraniowe, na owe czasy wielkie cudo techniki. Działał w polskich związkach, prezesował m.in. Towarzystwu Młodych Przemysłowców, udzielał się w „Sokole”. Wiemy, że 30 września 1906 r. otworzył wiec rodziców strajkujących dzieci, w trakcie którego uchwalono rezolucję z żądaniem przywrócenia języka polskiego w nauce religii. Jeszcze w 1911 r. - bezskutecznie – kandydował do sejmu pruskiego, potem już ciężko chorował. Doczekał jednak niepodległości, zmarł 7 stycznia 1919 r., w drugim dniu wolności ... „

Artykuł ilustrują 3 fotografie: nr 1 i 2 - obydwie strony opisywanej karty pocztowej oraz nr 3 widokówka, przedstawiająca obecną ul. Królowej Jadwigi, ówczesną ul. Friedrichstraße (widok od Rynku w „Królówkę”)

[Piotr Dutkiewicz]

Bardzo mnie ucieszyłas tą informacją, bo istotnie ów Mieczysław Dutkiewicz jest moim pradziadem. W swoich zbiorach mam kilka pocztówek przedstawiajacych mojego pradziada na tle jego sklepu jubilersko zegarmistrzowskiego. Jako dziecko bardzo lubiłem wysłuchiwać opowiadań mojego dziadka na temat osiągnięć jego ojca, ale to było tak dawno i dzisiaj mam tylko mgliste wspomnienia tych rozmów. Jeżeli możesz to podaj mi gdzie mogę zobaczyć ten artykuł, bo na stronie Gazety Pomorskiej wyszukiwarka nic takiego nie znalazła. Bardzo mnie interesują wszelkie takie informacje, bo w rodzinnych zapisach nic konkretnego na temat mojego pradziada nie ma, a najbliższa moja rodzina już od wielu lat nie żyje i nie mam kogo spytać na interesujące mnie tematy. Pozdrawiam Piotr

[menka]

Z przyjemnością udostępnię wycinek, a nawet całą gazetę Napiszę na priv

[menka]

z wbc: Dziennik Poznański nr 160, 17 lipca 1886 : nekrolog: Dnia 14 lipca zasnęła w Bogu (...) żona i matka nasza Aniela z Szulczewskich Frydrychowicz, o czem donosi mąż z dziećmi. Pogrzeb odbędzie się dnia 17 bm. o godzinie 9 rano z domu żałoby z Dudnia do Monkowarska.

[Piotr Dutkiewicz]

Bardzo ciekawa sprawa. Mam ją w swoim drzewie. Nawiasem mówiąc Rodzina Frydrychowiczów występuje w tym samym drzewie ale w innej lini. Moja praprababka Aniela Matczyńska pochodziła z Frydrychowiczów, właśnie z tych z Dziedna k/Mąkowarska. Niestety Frydrychowiczów nie mam jeszcze opracowanych. Bardzo dziękuje za informację.
Piotr Dutkiewicz

[menka]

Dziś w Gazecie Pomorskiej kontynuacja pt. "Jeszcze o Dutkiewiczach", chcesz to wydanie?

[Piotr Dutkiewicz]

Oczywiście, że chcę to wydanie. Pan Strachanowski wspominał, że bardzo chętnie napisze ciag dalszy. Przesłałem mu kilka fotografii. Swoją drogą to bardzo Tobie dziękuję za zainteresowanie tą sprawą.

[menka]

I owszem, zaznaczono w tekście, że fotografie pochodzą od Ciebie, są dwie w artykule. Gazetę wyślę wkrótce.

[Młynarka]

Witaj Piotrze,

W "Dzienniku Kujawskim" z 1894 (str. 2) jest dość spory artykuł o Twoim prapradziadku Janie Dutkiewiczu, artyście-malarzu, mieszkającym w Inowrocławiu.
W gazecie tej (choć akurat nie w tym numerze), dość często Twój pradziadek Mieczysław zamieszczał ogłoszenia jako zegarmistrz.

[Piotr Dutkiewicz]

Witam !
Dziękuję za informację. Już wcześniej dzięki Marzenie natrafiłem na to źródełko w KPBC, ale przyjemnie wiedzieć, że inni czuwają i pomagają.

Pozdrawiam Piotr Dutkiewicz

[Genowefa]

Piotrze!
Indeksuję Kostrzyn. Kilkakrotnie spotkałam nazwisko Dutkiewicz i Szulczewski. Może to też Twoja rodzina. Zerknij do Geneteki...a może już to zrobiłeś?. Będą tam dalsze lata w miarę jak będę przesyłać.
Pozdrawiam

[Jerzy Krenz]

Witam,
W mojej rodzinie występuje :
Szulczewski Roman ur.24.01.1903 Poznań syn Jana i Jadwigi Jaruszewskiej
Jan ?
Izabela Nowak lub Krenz ur. 20.11.1913 Poznań
Był bym zadowolony gdyby udało mi się uzupełnić trochę faktów rodzinnych.
Pozdrawiam
Jerzy Krenz

[pepowianka]

Witam!
W l.80 XXw. w Lesznie był lekarz Miron Szulczewski,wyprowadził się do Izabelina k/ Warszawy.
Z pozdrowieniami Barbara Król z d. Krajka

[Eugeniusz]

Witam!
Parafia Lusowo:
Swadzim 30.09.1838 r. - ślub Stanisława Przyborowskiego lat 25, syna Kazimierza i Marianny Przyborowskich z Tarnowa i Marianny Szulczewskiej lat 26, córki Karola i Katarzyny Szulczewskich ze Swadzimia. Marianna była pod opieką Augustyna Kąsinowskiego, właściciela Swadzimia. Świadkowie: Walenty Kałkowski "praeceptor" z Lusowa i Marcin Grocholski "praeceptor" z Tarnowa.

Pozdrawiam

[Łukasz Bielecki]

W moim z kolei drzewie występują Przyborowscy z tej samej okolicy...
Ł

[Mietek]

Witam
Na początku maja byłem na cmentarzu w Smogulcu, odwiedzałem groby moich przodków.
Przy okazji zrobiłem zdjęcie tablicy nagrobnej słabo czytelnej.
Pafnucy Szulczewski *24.9.1828 +30.1.191?.

[Piotr Dutkiewicz]

Witam,
Nawiązując do moich poszukiwań rodzin Szulczewskich z Boguniewa i Runowa znalazłem nowe informacje wyjaśniające gdzie przenieśli się potomkowie tych rodzin. Mietek zamieścił fotografię tablicy nagrobnej Pafnucego Szulczewskiego, który jest na 100% synem Jana i Balbiny z Runowa, a sam Pafnucy jest ojcem Bronisława o którym pisze Sława (06-01-2008).

Ciekawie o Szulczewskich pisze pan Sławomir Łaniecki w “Nakielskim Czasie” (Nr 28 z 10.07.2008)

Cyt.
“Szulczewscy to stary wielkopolski ród swoją genealogią sięgający co najmniej XV w. W podkcyńskim Chwaliszewie pojawili się w 1870 r., kiedy to od Karola Czarneckiego, ówczesnego właściciela tamtejszych dóbr, okoliczne ziemie zakupił wykładowca uniwersytetów we Wrocławiu i w Poznaniu dr Pafnucy Szulczewski. Przybył tutaj za swoją młodą żoną Pelagią Frydrychowiczówną pochodzącą z Dziedna koło Koronowa.

Siedem lat później urodził się im pierwszy syn, Stanisław, od 1900 r. zamieszkujący zakupione przez siebie nieodległe Słupowo. Małżonkowie doczekali się jeszcze trzech synów : Michała, ziemianina w Chwaliszewie, Bolesława, ziemianina w Łubowiczkach pod Gnieznem oraz Bronisława, pediatrę całe życie mieszkającego w Poznaniu. Rodzina Szulczewskich wyjątkowo wyróżniała się w środowisku ziemiańskim oraz na Pałukach. Byli świetnymi gospodarzami, hodowcami koni najlepszej krwi wielkopolskiej, mecenasami polskiej kultury i zagorzałymi patriotami. W dobie powstania wielkopolskiego lat 1918-1919 bracia osobiście angażowali się w działania zbrojne, a także za własne pieniądze kupowali sprzęt wojskowy i prowiant, natomiast Michał i Stanisław współtworzyli również kawalerię wojsk wielkopolskich zaopatrując swoimi końmi m.in. oddziały przyjaciela Ignacego Mielżyńskiego z Iwna. Bronisław prowadził również jeden ze szpitali polowych. W okresie międzywojennym Michał i Stanisław poświęcili się także działalności politycznej. Pierwszy został senatorem, drugi natomiast posłem. Dzięki nawiązanym kontaktom i znajomościom warszawskim, do Słupowa i Chwaliszewa zaczęła przyjeżdżać nie tylko śmietanka polityczna kraju, ale również twórcy kultury i nauki międzywojennej, m.in. światowej sławy fizyk profesor Jan Czochralski pochodzący z Kcyni, profesor Pieńkowski, wybitny literat Juliusz Kaden-Bandrowski, rzeźbiarz Stranisław Jackowski, malarz koni Prądziński, portrecista Samwicki, Rogaczewski czy wykorzystujący plenery okolic Kcyni do swoich wybitnych dzieł z gatunku batalistyki Wojciech Kossak. Po wojnie ówczesny PGR Chwaliszewo kilka razy odwiedził I sekretarz PZPR Edward Gierek. Szulczewscy jako dostawcy koni dla potrzeb wojska, często majątek swój udostępniali żołnierzom przy okazji wszelkich ćwiczeń i manewrów prowadzonych w kcyńskim rejonie umocnionym oraz w pierwszych dniach II wojny światowej. Za swoją patriotyczną postawę hitlerowcy rozstrzelali Michała w fortach poznańskich jeszcze w 1939 r., natomiast Stanisław, po aresztowaniu przez gestapo i w wyniku przeżyć więziennych zmarł w Warszawie 8 marca 1941 r. Ostatnie miesiące życia spędził na wolności dzięki staraniom żony i wstawiennictwu swoich niemieckich przyjaciół, głównie Wilhelma Landgrafa, właściciela Rozpętka. Do dziś po rodzinie Szulczewskich możemy podziwiać stojący w Chwaliszewie ciekawy architektonicznie dwór i nieco zaniedbany park oraz większość zachowanych jeszcze zabudowań folwarcznych oraz kolonii mieszkalnej.”

Otrzymałem również inne informacje dotyczące starszych pokoleń rodziny Szulczewskich, ale wymagają jeszcze trochę pracy aby stanowiły pełną i klarowną opowieść.

Pozdrawiam
Piotr Dutkiewicz

[menka]

W składzie Twojego przodka Dutkiewicza było nocne włamanie o czem donosi "Pałuczanin" Nr 16 z dn. 10.02.1928 na str. 3 w artykule "Banda włamywaczy grasuje w Inowrocławiu" (do poczytania w k-pbc)

[Piotr Dutkiewicz]

Marzenko,
Dziękuję serdecznie za kolejną ciekawostkę.

pozdrawiam
Piotr Dutkiewicz

[menka]

I następny Dutkiewicz:
"Pałuczanin" nr 130 z 11.11.1928 : Firma Ignacy Dutkiewicz, ŻNIN, ul. Średnia róg Pocztowej. Firma istniejąca od roku 1897 powiększyła swą stolarnię budowlę mebli i wszelkich prac stolarskich ze siłą motorową i nowoczesnemi maszynami. Wykonuję jak dotąd wszelkie prace podług rysunków i projektów nowoczesnych solidnie i punktualnie przy umiark. cenach ku zadowoleniu swych Szan. Klijentów. (reklama)

[Piotr Dutkiewicz]

Witam,
„Wykonuję jak dotąd wszelkie prace podług rysunków i projektów nowoczesnych solidnie i punktualnie przy umiark. cenach ku zadowoleniu swych Szan. Klijentów”. Skoro solidny, punktualny i za niewielkie pieniądze zyskiwał zadowolenie klientów to do takiego Dutkiewicza mogę się w ciemno przyznać. Tak na poważnie to jeżeli uda mi się odszukać Dutkiewiczów z przełomu XVIII i XIX wieku żyjących w tamtych okolicach i zdołam ich połączyć ze znanym mi Franciszkiem (bratem mojego przodka) ur. w 1756 r. w Kcyni to rodzinka może się powiększyć.


Pozdrawiam
Piotr Dutkiewicz

[danimak1]

Witam serdecznie.
W Smogulcu k. Kcyni na kościele parafialnym jest jeszcze taka tablica dotycząca Szulczewskich http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/5001c56559df9f34.html
Pozdrawiam.
Daniel

[danimak1]

zapomniałem dodać, jakby co to mam fotografie Pafnucego Szulczewskiego, Bolesława, Michała i Stanisława.
Pozdrawiam.
Daniel

[Piotr Dutkiewicz]

Witam,
Bardzo dziękuję za informacje.

Pozdrawiam
Piotr Dutkiewicz

[danimak1]

Około roku 1870 Karol Czarnecki sprzedał Chwaliszewo koło Kcyni doktorowi PAfnucemu Szulczewskiemu. Pafnucy przed osiedleniem się na Pałukach był wykładowcą na uniwersytecie we Wrocławiua następnie w Poznaniu. Bodźcem do osiedlenia się w Chwaliszewie był ślub z Pelagią Frydrychowiczówną pochodzącą z Dziedna koło Koronowa, której macochą była kuzynka Pafnucego. W odróżnieniu od męża Pelagia wyróżniała się zmysłem do interesów i prowadzenia gospodarstwa. To głównie ona przyczyniła się do tego, że majątek powiększony został do 512 ha i nastawił się na dużą hodowlę koni nie tylko pociągowych, ale i pod siodło, a także na bydło mleczne i rzeźne. Małżeństwo długi czas nie mogło doczekać się potomstwa. Dopiero w 1877roku urodził się im pierwszy syn Stanisław. Również on odziedziczył po matce talenty ekonomiczne. W 1900 roku za zaciągnięty w Banku Poznańskim kredyt w wysokości 50 000 marek zakupił od rodziny Radońskich pobliską Słupowę. Stanisław jako najstarszy z rodzeństwa miał dziedziczyć Chwaliszewo, ale długo pozostawał kawalerem. Wydawało się już, że majątek przejmie jego młodszy brat MIchał, gdyż w tym czasie Bolesław osiadł w majątku Łubowiczki pod Gnieznem, natomiast Bronisław jako lekarz pediatrii osiadł w Poznaniu. Tak się jednak nie stało, gdyż Stanisław licząc sobie już grubo ponad czterdzieści lat poślubił młodziutką Zakrzewską, córkę zubożałego urzędnika ziemskiego z Maszenic na Kujawach, z którą miał później kilkoro dzieci. Dosżło jednak między braćmi do porozumienia, na mocy którego Stanisław nadal był posiadaczem Słupowej, natomiast Michał przejął Chwaliszewo, które nadal rozrastało się dochodząc do wielkości 540 ha gruntów.

ciąg dalszy jutro...

Pozdrawiam.
Daniel

[Piotr Dutkiewicz]

Witam,
Bardzo interesujące wiadomości. Pelagia Frydrychowiczówna jest z pewnością bliską krewną mojej 2 x prababki Anieli z Frydrychowiczów Matczyńskiej, a całkiem możliwe, że nawet siostrą. Niestety nie mam jeszcze wiadomości na temat jej rodzeństwa. Aniela pochodziła również z Dziedna koło Koronowa. Na podstawie informacji jakie zebrałem o tych Frydrychowiczach z Dziedna i Wilcza można sądzić, że cała ta rodzina miała „smykałkę” do prowadzenia majątków ziemskich. Ciekawa jest historia pochodzenia nazwiska Frydrychowicz. 10.10.1410 r. odbyła się bitwa, pomiędzy Polakami a Zakonem Krzyżackim, pod miejscowością Nowe Łąsko (obecnie Wilcze) odnotowana w kronice Jana Długosza, będąca epilogiem walk rozpoczętych pod Koronowem. Istnieje podanie o jednym z dowódców wojsk Krzyżackich w tej bitwie, który pozostał w Wilczu, przyjął nazwisko Frydrychowicz i spolonizował się.

Pozdrawiam
Piotr Dutkiewicz

[danimak1]

Witam serdecznie.
Miało być wczoraj ale niestety zabrakło mi czasu. Tak więc oto dalszy ciąg o Szulczewskich z Chwaliszewa i Słupowej:

Oba majątki pod sprawnym władaniem braci bardzo dobrze się rozwijały. Stanisław kochał przyrodę, stąd wokół jego dworu w Słupowej powstał piękny park i z każdym rokiem zwiększał swój areał okoliczny las. W gospodarce przede wszystkim nastawił się na hodowlę koni i na tym polu święcił największe sukcesy. Doczekał się nawet tytułu honorowego dyrektora Stadniny Koni w Gnieźnie, a w okresie powstania wielkopolskiego pełnił funkcję szefa taborów wojsk wielkopolskich. W okresie międzywojennym był znaczącym dostawcą koni dla wojska. Miał nawet podpisaną specjalną umowę z garnizonem grudziądzkim. Posiadany przez niego areał uprawny oscylował w granicach około 460 ha, z czego ponad 300 ha stanowiły grunty orne, około 40 ha pastwiska i tyle samo łąki. W stajniach zawsze było co najmniej 50 koni a w oborach ponad 200 sztuk bydła mlecznego oraz rzeźnego, ponad 200 sztuk owiec i około 60 świń. Większa część gruntów uprawnych przeznaczona była pod uprawę buraków cukrowych i owsa. Ponadto na paszę dla zwierząt uprawiano lucernę i koniczynę. W związku ze znaczącym i stopniowym powiększaniem uprawy buraka cukrowego, przynoszącego niemałe dochody, na początku XX wieku pobudowano połączenie kolei wąskotorowej z Panigrodzem, a stąd następnie płody rolne trafiały do cukrowni w Żninie. Jako jeden z największych plantatorów buraków w regionie , z czasem Stanisław Szulczewski stał się znaczącym akcjonariuszem żnińskiej cukrowni. Stanisław dzięki sukcesom gospodarczym i działalności społecznej stał się postacią znaną w regionie. Pomogło to mu dostać się do sejmu polskiego jako poseł. Jego dom zyskał znaczenie na randze. Do Słupowej zaczęli przyjeżdżać politycy, wybitni działacze kultury i nauki. Z czasem przyjacielem domu stał się wybitny wykładowca Politechniki w Poznaniu i Warszawie, a wywodzący się z pobliskiej Kcyni profesor Jan Czochralski, światowej sławy fizyk. Często do Słupowej i Chwaliszewa przyjeżdżał profesor Pieńkowski, Kaden Bandrowski, wybitny rzeźbiarz Stanisław Jackowski, malarz koni Prądziński, portrecista Samwicki, czy najwybitniejszy z nich – Wojciech Kossak, wykorzystujący okoliczne plenery do swoich wybitnych dzieł z gatunku batalistyki.

ciąg dalszy jutro albo w Nowy Rok.
Pozdrawiam.
Daniel

[danimak1]

Witam ponownie.
Dzisiaj nowa część informacji na temat Szulczewskich z Chwaliszewa i Słupowej:
Z Kossakiem związana jest zabawna sytuacja podczas jednego z jego pobytów w dobrach Szulczewskich. Pewnego razu, gdy odwożono go zimą saniami na stację kolejową do Kcyni, by nie zamarzł, przykryto go burką z wielbłądziej skóry, która tak bardzo mu spodobała się, że zabrał ją ze sobą do stolicy. Była ona pamiątką Michała Szulczewskeigo z jego podróży, więc upomniał się o jej zwrot. Po jakimś czasie owszem burkę otrzymał z powrotem, ale na obrazie namalowaną na kolanach polskiego ułana.
Jeszcze w marcu 1939r. na terenie gospodarstwa słupowskiego rozlokował się oddział wojska polskiego w sile dwóch kompanii artylerii lekkiej. Była to zapowiedź zbliżających się tragicznych czasów dla Szulczewskich i milionów Polaków. Konie i oficerowie umieszczeni zostali na terenie folwarku, natomiast podoficerowie i żołnierze biwakowali w namiotach. Dnia 23 sierpnia za namową profesora Czochralskiego, znaczna część majątku ruchomego ze Słupowej i Chwaliszewa wywieziona została do Warszawy. Meble, biblioteczkę, naczynia, pościele ulokowano w letnim nadwiślańskim domku artysty Rogaczewskiego. Stanis ław i Michał Szulczewscy pozostawali jednak w swoich dobrach. Już w pierwszych dniach wojny zostali aresztowani i osadzeni w szubińskim obozie dla internowanych, kierowanym przez znanego im Niemca pochodzącego ze Słupowej – Karla Berga. Dzięki odwadze i uporowi żony Stanisława oraz wstawiennictwu Wilhelma Landgrafa, niemieckiego właściciela Rozpętka, jeszcze w 1939r. schorowany Stanisław został zwolniony z obozu. Do Słupowej nie mógł już wrócić, gdyż majątek przekazany został niemieckiemu treuhanderowi. Wyjechali więc do Warszawy i zamieszkali w Alejach Jerozolimskich. Nie odzyskawszy zdrowia Stanisław zmarł 8 marca 1941r. Z więzienia nie udało się wydostać Michała Szulczewskiego, który w nieznanych do końca okolicznościach został przez Niemców rozstrzelany 24 listopada 1939r. w poznańskim Forcie VII.

ciąg dalszy nastąpi w najbliższych dniach.
Pozdrawiam.
Daniel

[szulczewski]

Małe sprostowanie
Michał Szulczewski przetrzymywany był w Zninie i tam tez roztrzelany, co potwierdził jeden ze swiatków który równiez tam był przetrzymywany.
Michał szulczewski (też poseł na sejm) został zchwytany kiedy wrócił na swoje posiadłości w których już byli niemcy czyli w Chwaliszewie. i z tamtąd zabrany został do Znina (pierwotnie był w Szubinie - skąd uciekł prawdopodobnie). Ten fakt powrotu został potwierdzony przez zyjacego jeszcze pracownika dworskiego.

Pytanie moje brzmi; skad czerpiesz tak bogatą wiedzę o Szulczewskich, czy coś wiesz o Wiktorze Szulczewskim z Runowa

[danimak1]

Witam serdecznie.
Niestety o Wiktorze z Runowa nic nie wiem. Wiedzę o Szulczewskich z Chwaliszewa i Słupowej czerpię z kilku źródeł m.in.:
- z publikacji "Pałace, dwory i folwarki powiatu nakielskiego" Sławomir Łaniecki
- spisane wspomnienia Barbary Z Szulczewskich Jesionowskiej - w Bydgoszczy w 2001r.
Pozdrawiam.
Daniel

[menka]

z k-pbc
"Pałuczanin" nr 67 z dn. 17.06.1930: Zewnętrzna szata wiele znaczy. Właściciel zakładu stolarskiego, mieszczącego się przy ul. Średniej p. Ignacy Dutkiewicz, nadał swoim zabudowaniom ciągnącym się aż do rogu ul. Pocztowej, nową zewnętrzną szatę, przez gustowne odmalowanie takowych. Bezwątpienia zyskał na tem i sam właściciel, p. Dutkiewicz, odnawiając swój zakład pracy, lecz w dużej mierze przyczyniło się to i do efektowniejszego wyglądu ulicy Średniej.
Posiadamy w centrum i na bocznych ulicach jeszcze wiele budynków wymagających gwałtownej renowacji, po przeprowadzeniu których podniósłby się wygląd estetyczny miasta.

[Piotr Dutkiewicz]

Witam,
Pan Ignacy był chyba bardzo prężny na polu swojej działalności, a dbałość o zewnętrzny wygląd firmy świadczy, że trzymał się powiedzenia „jak cię widzą tak cię piszą”.

Pozdrawiam
Piotr Dutkiewicz

[lusia1942]

Wiktor Szulczewski był Prezydentem Wielkopolskiej Izby Rolniczej w Poznaniu i profesorem Państwowych Kursów Ogrodniczych w Poznaniu. W roku 1926 został prorektorem Jubileuszowej Wystawy Ogrodniczej organizowanej w Poznaniu.Poza tym bardzo przystojny mężczyzna.Pozdrawiam Elżbieta
Nie można dodać zdjęcia na tym forum?

[petomasz]

Danielu,
Pani Barbara zd. Szulczewska nosi nazwisko Jasionowska (a nie Jesionowska).
Gdzie dostępne są jej wspomnienia? To ważne, bo artykuły prasowe mają sporo błędów. Czy może masz skan tej pozycji?
Serdecznie pozdrawiam,
Paweł

[menka]

"Gospodarza Jana Dutkiewicza w Nowem obrano i potwierdzono komunalnym poborcą gminy Nowe, w powiecie Wągrowieckim położonej." (źródło: Amtsblatt der Königlichen Preuißschen zu Bromberg, Nr 9 z lutego 1856)

[possowsk]

Na Naszejklasie jest Krystyna z Klabińskich Szulczewska może nawet jej mąż jest Michał to mojego stryja szwagierka .

P.S.Oczywiście z Poznania

Piotr

[menka]

W 1816 r zmarła Julianna (dni 9) c. Marcina Nowaczeskiego z Orchowa i Ewy z Dutkiewiczów

[menka]

Dziennik Kujawski nr 212, rok 1895, 15 września 1895: Ogłoszenie:
List otwarty. Na samych Kujawach w przeszłym roku około 500 par małżeńskich, za pomocą obrączek ślubnych, kupionych od M. Dutkiewicza zegarmistrza, szczęśliwie połączonych zostało. Nawet i najtrudniejsi kawalerowie, czytając o obrączkach ślubnych od M. Dutkiewicza, do stanu małżeńskiego nakłonić się dali, przekonując się, że tylko dobra żona szczęście w domu zapewnić może. Precz więc z stanem kawalerskim, do dzieła Kujawiaku, spraw przykrość Bismarkowi!

[atamta]

13.04.1905r. w miejscowości Bielsko koło Międzychodu zmarło dziecko - Stanisław Dutkiewicz - ur.5.11.1904r. w Gorzewie koło Wągrowca, syn Franciszka Dutkiewicza i Bronisławy Lepczyńskiej.

[marysia13]

Może się przydadzą dane.
Pozdrawiam Marianna.

Ochodza
Dutkiewicz
http://www.szukajwarchiwach.pl/92/86/0/ ... pHi6ovsg_Q

[Łuki]

Witaj Piotrze polecam ci obejżenie filu pt. "Szacunek" reżyseri; Jerzy Szotkowski opowiada on o założycielce i patronce naszego Rogozińskiego muzeum film powstał w roku 1973. Reżyser tagrze urodzony jest 13 października 1937 w Rogoźnie wlkp. to tak dla ułatwienia poszukiwań Pozdrawiam

[menka]

Nekrolog, zm 7.01.1919 śp. Mieczysław Dutkiewicz [Dziennik Kujawski nr 5 z dn 09 Styczeń 1919]

Dziennik Kujawski nr 6 z dn 10 Styczeń 1919, piątek: Śp. Mieczysław Dutkiewicz, zegarmistrz z Inowrocławia (…), zmarł 7 bm, pogrzeb w piątek 10 bm z domu żałoby przy ul. Toruńskiej.

nekrolog, zm 7.01.1919 śp. Mieczysław Dutkiewicz [Dziennik Kujawski nr 6 z dn 10 Styczeń 1919]

nekrolog, zm 7.01.1919 śp. Mieczysław Dutkiewicz [Dziennik Kujawski nr 6 z dn 10 Styczeń 1919]

nekrolog, zm 7.01.1919 śp. Mieczysław Dutkiewicz [Dziennik Kujawski nr 6 z dn 10 Styczeń 1919]

nekrolog, zm 7.01.1919 śp. Mieczysław Dutkiewicz, żona dzieci rodzina Inowrocław [Dziennik Kujawski nr 6 z dn 10 Styczeń 1919]

nekrolog, zm 7.01.1919 śp. Mieczysław Dutkiewicz [Dziennik Kujawski nr 7 z dn 11 Styczeń 1919]

nekrolog, podziękowanie za udział w pogrzebie śp. Mieczysław Dutkiewicz, żona i dzieci Inowrocław [Dziennik Kujawski nr 8 z dn 12 Styczeń 1919, niedziela]

Dziennik Kujawski nr 10 z dn 15 Styczeń 1919, środa: [wspomnienie] Śp. Mieczysław Dutkiewicz (…) Skróty: zm 7 stycznia 1919, urodz 6 września 1862 w Wiewiórczynie pod Rogowem jako syn artysty malarza wielkopolskiego Jana Dutkiewicza (1818-1902), uczęszczał do gimnazjum w Kępnie, jego ojciec wskutek nieszczęśliwego wypadku i pożaru stracił folwark Zalesie pod Doruchowem, ojciec oddał go w naukę do zegarmistrza w Kępnie, jako 20letni młodzieniec osiedlił się (1.1.1883?) w naszej stolicy Kujaw z skromnym warsztacikiem i drobnym kapitalikiem 300 talarów, ojciec – uczestnik powstania 1848, praca obywatelska: towarzystwa przemysłowców i kupców, towarzystwo wyborcze (skarbnik), w Sokole, towarzystwo śpiewu, Tow. Pomocy Naukowej im. Marcinkowskiego, członek genewskiego towarzystwa zegarmistrzów; miał sławny proces o orzełki polskie, dotknięty w ostatnich pięciu latach ciężką nieuleczalną słabością, która go przykuła do łoża boleści (…)

źródło: http://dlibra.bmino.pl/dlibra/publicati ... 2236&tab=3

[Czerkawska]

Szulczewska w moim drzewie:

ANDRZEJ MORAWSKI + MARCJANNA SZULCZEWSKA
(ur. ok. 1778) ślub 19/1828 Buk Dobieżyn (ur. ok. 1802)

Dzieci: Aleksandra Degórska primo voto Ginter dd Morawska

Niestety ich akt ślubu na skanie jest niewidoczny, widać tylko numer 19 i nic więcej, więc nie wiem kim byli jej rodzice.

Pozdrawiam,

Ewa