Kosteccy w Wielkopolsce

[robertkostecki]

Witam serdecznie wszystkich Uczestników tego Forum. Mam problem i proszę o pomoc, bo po prawie 30 latach poszukiwań nie mam już zbyt dużo sił do dalszych poszukiwań. Doszedłem do osoby Józefa Kosteckiego (ok. 1747-1823), mieszczanina, obywatela Kalisza. Z tym, że w tradycji rodzinnej zachowała się świadomość dawnego pochodzenia szlacheckiego?! Józef jest osobą o tyle tajemniczą, że nigdzie nie ma odnotowanych danych o miejscu jego urodzenia i imionach rodziców. Pierwszą informacja o nim jest akt ślubu, który zawarł w 1769 roku w Kaliszu w Kolegiacie. Przejrzałem metrykalia kaliskie (brak metryki jego chrztu, brak poszukiwanych danych w aktach ślubów i akcie zgonu), akta notariuszy (brak poszukiwanych danych w testamencie), księgi radzieckie i wójtowskie, itp. Ponieważ w obydwu parafiach rzymsko-katolickich (św. Józefa-Kolegiata i św. Mikołaja) działających w XVIII brak metryki jego chrztu, stąd wniosek, że musiał pochodzić spoza Kalisza?! Przez lata poszukiwań zebrałem sporo informacji sugerujących, skąd mój antenat mógł przybyć:
1. Józef Kostecki, syn urodzonych Andrzeja i Anny z Kucharskich w grudniu 1780 r. w Kaliszu zapisał swojej żonie 300 florenów (AP Poznań, sygn. Kalisz Gr. 221, Liber Inscriptionum 1780, k. 72).
2. Antoni Napoleon (*ok.1807 Kalisz – †07.01.1877), syn Józefa Kosteckiego, i Albina Barbara z domu Hoskor (*ok.1811 Warta – †27.07.1879 Warszawa), byli określeni jako właściciele dóbr stawiszyńskich (Dziennik Częstochowski, nr 226, 1906, s. 2).
3. Antoni Kostecki, ekonom skrzydlewski (Skrzydlewo, pow. międzychodzki) w majątku Unhrugów w 1 połowie XVIII wieku (Biblioteka Kurnicka, Listy korespondencja Wojciecha Męcińskiego, starosty ostrzeszowskiego, rkps. 11487).
4. Barbara Kostecka (1682), żona Wojciecha Bronisz Wiśniewskiego h. Wieniawa z Wiśniewa w pow. konińskim (Teki Dworzaczka, 10896 (Nr 63) – księgi Konin).
5. Ignacy Kostecki, adiutant generała (juvenem, Generalem Adjutantem); poślubił w dniu 31.01.1781 r. w Czarnym Sadzie [Czarnysad k/Koźmina] Antoninę Błociszewską h. Ostoja, córkę Tadeusza, generała majora wojsk koronnych i Agnieszki Starzeńskiej (Archiwum Archidiecezjalne w Poznaniu (AAP), sygn. PM 137/7, Liber copulatorum 1750-1792, s. 78).
6. Jakub Daniel Kostecki, szlachcic, student Akademii Zamojskiej, zapisany na rok akademicki 1629/1630, pochodzący z województwa poznańskiego (H. Gmiterek, Album studentów Akademii Zamojskiej 1595-1781, Warszawa 1994s. 132).
7. Jan Kostecki, syn szlachty Zygmunta z Gałązek Wielkich k/Kotowiecka w powiecie kaliskim, województwa kaliskiego i Katarzyny, ochrzczony 24.06.1648 r. w parafii Droszew. Chrzestni – nieszlachta (Teki Dworzaczka, 40837 – metryki par. Droszew).
8. Jan Kostecki, w latach 1793-1794 mieszkaniec na zamku w Szamotułach, par. Szamotuły, pow. obornicki. Katarzyna Kostecka (*ok.1764 - †04.06.1847), szlachcianka, wdowa po Franciszku Jerzykowskim (ok.1770 - †09.07.1833) h. Ostoja, pochowanym w Stroszkach, par. Nekla. W dniu 15.08.1802 r., t. j. w dniu chrztu swojego syna Józefa Bonawentury Jerzykowskiego, mieszkała z mężem w Szamotułach, a w 1833 r. mieszkała w Stroszkach. Chrzestną jej syna była Krystyna Jarochowska z d. Gołębowska, dziedziczka miejscowości Sokolniki Małe k/Szamotuł. Katarzyna z Kosteckich Jerzykowska, wdowa po majorze byłym dawnych Wojsk Polskich, zmarła 04.06.1847 r. przeżywszy lat 83, eksp. 07.06.1847 r. z kaplicy Reformatów w Warszawie na cmentarz Powązkowski, zapraszają pozostały syn wraz z żoną i dziećmi (847:148). W 1799 roku, G. Franciszka Kostec(z)ka de Stanibowa (?), była chrzestną Nepomuceny Emilii Jarochowskiej h. Przerowa, ochrzczonej w par. Kaźmierz k/Szamotuł (E. Sęczys, Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861, Warszawa 2000, s. 258; Teki Dworzaczka, 34098 – metryki par. Nekla, 22502 – metryki par. Szamotuły; Teki Dworzaczka, 42927 – metryki par. Kaźmierz).
9. Mikołaj Kostecki (1791), drugi mąż Teresy z Pstrokońskich h. Paparona, pochodzącej z linii sieradzkiej (E. Nejman, Pierwsi notariusze nowoczesnej administracji).
10. Władysław Kostecki, pochodził z rodziny drobnoszlacheckiej, związanej od pokoleń z ziemią sieradzką, z wiejską okolicą m. Poddębice (Ujazd, Tur, Domaniew). Urodził się w 1874 r. w Dalikowie. Jego syn, Wacław, urodził się w 1900 r. w Truskawcu. Około 1924 r. kupił ziemię we wsi Bałdrzychów, tuż obok tamtejszego kościoła, gdzie osiadł wraz z żoną Zofią. Zginął w niewoli niemieckiej w 1944 r. na wyspie Uznam, podczas bombardowania przez aliantów miejscowych zakładów zbrojeniowych. Z kolei, jego syn, Jan, urodził się w 1926 r. w Bałdrzychowie. Przez kilka kadencji był radnym w Sieradzu i honorowym obywatelem tego miasta.
11. Wojciech Kostec(z)ki, syn nieżyjącego Jakuba, i Michał z Oporowa Grocholski, całe części wsi Jeziorki i Jeleń w pow. kcyńskim za 600 zł. dzierżawili w 1608 r. (Teki Dworaczka, Księgi Grodzkie Kcyńskie, 1432 (Nr. 125) 1608, f. 445).
12. Bartłomiej Kostęcki [Kostecki?], ksiądz altarysta (ołtarza) płócienników w Koźminie do 1682 roku.
13. Bonawentura Kostecki, lat 25, urodzony w Kozłowinie, syn bezmężnej Marianny Kosteckiej, wyrobnicy we wsi Krągola, wziął ślub z Józefą z Maciejewskich Pacholską w 1865 r. W 1865 r. zmarła Władysława, córka Bonawentury i Józefy, małżonków Kosteckich. W dniu 04 listopada 1870 r. w Krągola, urodziła się Cecylia, córka Bonawentury, lat 30, kowala, i Józefy, małżonków Kosteckich (AP Poznań, Parafia rzymsko-katolicka Stare Miasto k. Konina, księga ślubów, akt nr 14/1865; AP Poznań, Parafia rzymsko-katolicka Stare Miasto k. Konina, księga zgonów, akt nr 36/1865; AP Poznań, Parafia rzymsko-katolicka Stare Miasto k. Konina, księga chrztów, akt nr 105/1870).
14. Bonawentura Kostecki, urodzony w 1841 r.; uczestnik powstania styczniowego; w 1928 r. zamieszkały we wsi Królików k/Konina (Rocznik oficerski 1928 rok).
15. Franciszek Kostecki ze wsi Tursko k/Pleszewa, z małżonki Marianny, miał córkę Agnieszkę, która w dniu 22.01.1806 r. poślubiła w Kaliszu Wincentego Kaliksta Bona[i]kowskiego, syna urodzonych Ignacego i Anny z Werezyuszy, małżonków pochodzących z dawnego powiatu różańskiego. W aktach miejskich Pleszewa w 1698 roku pojawia się niejaki Stanisław Kozteski (Kostecki?), wspomniany jako już nieżyjący (AD we Włocławku, parafia rzymskokatolicka św. Józefa w Kaliszu, księga ślubów, akt nr 20/1806).
16. Jan Kostecki, woźny, opatrzny generał [ministerialis generalis regni providus], w dniu 23.03.1613 roku, w towarzystwie dwóch świadków – znaczniejszych szlachciców z ziemi sieradzkiej, dostarczył do kancelarii grodzkiej w Wieluniu pozew sądu sejmowego wydany przeciw Aleksandrowi Koniecpolskiemu (J. Mycielski, Porwana z klasztoru. Kartka z dziejów obyczajowych Polski XVII wieku, Kraków 1886, s. 191, 193).
17. Jan Kostecki, w 1946 r. właściciel gospodarstwa rolnego we wsi Szczypiorno, pow. kaliski.
18. Józef Kostecki, w 1794 roku mieszkaniec wsi Zbyszewice, par. Żoń, pow. wągrowiecki.
19. Józef Wincenty Kostecki, urodzony w 1809 r. w Morawkach, woj. kaliskie; wstąpił w dniu 01.12.1827 r. jako ochotnik do 3 pułku piechoty liniowej; brał udział w powstaniu listopadowym w 6 pułku piechoty liniowej w randze pporucznika; ranny pod Ostrołęką; przeszedł w dniu 26.09.1831 r. z Różyckim do Galicji, internowany przez Austriaków na Morawach; w latach 1832-1836 przebywał we Francji, a stamtąd udał się do Anglii; w 1850 r. mieszkał w Alton Hauts.; w 1866 r. był członkiem Zjednoczenia Emigracji Polskiej; w 1869 r. pracował jako nauczyciel muzyki; w tym też roku otrzymał naturalizację; umarł 18.01.1881 r. na wyspie Jersey i został pochowany w Londynie na cmentarzu St. Mary’s (R. Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, t. 2 (E-K), Warszawa 1996, s. 329, 330; Sz. Konarski, Materiały do biografii, genealogii i heraldyki polskiej, t. III, Buenos Aires 1966).
20. Józef Kostecki, mieszkaniec Margonina, brał udział w Powstaniu Wielkopolskim i w Bitwie Warszawskiej 1920 r.
21. Katarzyna Kostecka poślubiła w 1826 r. w Malanowie, pow. wartski, Jana Krawieckiego (AP w Poznaniu, zespół 3676/0, Akta USC par. rzymsko-katolickiej Malanów, księga małżeństw, akt nr 16/1826).
22. Leon Kostecki (1849), pochodzący z Posadowa, pow. nowotomyski, woj. poznańskie, absolwent Gimnazjum Św. Marii Magdaleny w Poznaniu (Widok Królestwa Polskiego, czyli Najważniejsze wiadomości o wewnętrznych i zewnętrznych sprawach dawnej Rzeczypospolitej, T. 1, s. 306).
23. Mateusz Kostecki (*ok.1816 Pyzdry – zm.07.08.1843 Kalisz), mieszkaniec Pyzdr, strycharz (ceglarz?), który umarł w areszcie w Kaliszu.
25. Wincenty Kostecki, lat 23, pochodzący z Mostek Kujawskich w pow. konińskim, w 1851 roku został uznany za osobę zaginioną (Dziennik Urzędowy Guberni Radomskiej, 50, 1851, s. 1439).
26. Wojciech (Albrecht) Kostecki, w latach 1793-1794 mieszkał w miejscowości Słupce (?), pow. kaliski.
27. Wojciech Kostecki, honestus, w jednej z metryk z 1802 r. występował jako chrzestny, Piętno k/Tuliszkowa, parafia Grzymiszew (AP Poznań, parafia rzymsko-katolicka Jeziorsko, księga chrztów, akt nr 64).
28. Wojciech Kostecki, syn Marcina i Konstancji, w 1808 r. sprzedał Józefowi Weberowi posiadłość Huba w kolonii Bibianna, należącej do Dóbr Piętno (AP Kalisz, Notariusze kaliscy, Akta A. Bogusławskiego, sygn. 6, nr 5, z 28 kwietnia 1808 r.).
29. Wojciech Kostecki, honestus, z małżeństwa z Teresą, miał córkę Antoninę ur. dnia 09.06.1778 w Jarocinie (AAD w Gnieźnie, akta metrykalne par. rzymsko-katolickiej w Jarocinie ).
30. Wojciech Kostecki, sławetny, mieszczanin z Uniejowa, w 1773 r. przybył do Kalisza w poszukiwaniu złodzieja ; Tomasz Kostecki (*ok.1774), piekarz w Uniejowie, żonaty z Julianną z Kamieńskich; Stanisław Kostecki, rajca, ławnik i wójt w Uniejowie, w latach 1763-1792 pełnił z przerwami funkcję burmistrza ; Ignacy Kostecki (*ok.1774 Łowicz), syn Antoniego i Anny, obywateli Łowicza, majster kunsztu garncarskiego w Uniejowie, żonaty z Marianną z Chojnickich, następnie z Konstancją z Szafrańskich; Józef Kostecki (*ok.1785), gospodarz we wsi Kościelnica, gmina Uniejów, w 1816 r. ożenił się z Salomeą Waliszewiczówną; Mateusz Kostecki (*ok.1759 – zm. 10.03.1816 Dobra), prezes rady miejskiej w m. Dobra, w latach 1812-1816. Miał syna Justyna, (*ok. 1795 Dobra – zm. 05.02.1823 Uniejów) - (Akta radzieckie kaliskie; Uniejów. Dzieje miasta, pod red. Jana Szymczaka, Łódź-Uniejów 1995, s. 120, 138, 148, 149; R. Kaczmarek, Źródła do historii miast łódzkiego okręgu przemysłowego w XIX wieku, s. 16, 17, 586; AP w Poznaniu, Księgi metrykalne parafii rzymsko-katolickiej w Dobrej).

Gdyby ktoś z Państwa natrafił w swoich kwerendach na Kosteckich, bardzo proszę o wypisy. Liczę tez na jakieś sugestie, co do dalszych poszukiwań.

Pozdrawiam serdecznie

Robert Kostecki
rkostecki@poczta.fm
http://www.kosteccy.pl

[robertkostecki]

Dzięki odzewowi p. Ryszarda Piasecznego udało się ustalić bardzo prawdopodobny biogram Bonawentury Kosteckiego, powstańca z 1863 roku:

Bonawentura Kostecki urodził się w 1841 roku w osadzie Kozłowizna (obecnie część Nowej Wsi), par. Lubień, gm. Lubień Kujawski, pow. włocławski. Był synem bezmężnej Marianny Kosteckiej, wyrobnicy. W 1863 roku poszedł do Powstania Styczniowego. Po upadku Powstania zamieszkał we wsi Krągola, gm. Stare Miasto, pow. koniński. W 1865 roku, mając 25 lat, poślubił Józefę z Maciejewskich Pacholską. W 1865 r. zmarła ich córka Władyslawa. Natomiast, w dniu 4 listopada 1870 r. w Krągola, urodziła się im córka Cecylia. Bonawentura mieszkał też w Mycielinie, w Stawiszynie, gdzie prowadził restaurację i kuźnię oraz w Grodźcu. Na koniec osiadł we wsi Królików k/Konina. Kolejną jego żoną była Apolonia Wróblewska. Miał z nią dzieci: Stefanię, Helenę, Marię i Wojciecha. Po uzyskaniu przez Polskę niepodległości, jako uczestnik Powstania Styczniowego, otrzymał honorowy tytuł podporucznika weterana. Zmarł w dniu 4 lutego 1926 r. w Królikowie i został pochowany na miejscowym cmentarzu. Na jego grobie umieszczono inskrypcję „Niech ma Ojczyzna zawsze wolną będzie”.

Może Ktoś spotkał się z tym nazwiskiem w parafii Lubień Kujawski?

[kabat]

Na forum WTG Gniazdo jest nazwisko Kotecki.
Znam nazwisko Gniezno Łubowo [powiązania z Kabacińskimi] i okolice Poznań, Poznań = [ Krzysztof] wspominał jak sobie przypominam, okolice Września, Mirosławiec.
Oraz nasz kolega Radek Kotecki Bydgoszcz

[robertkostecki]

Dziękuję Wszystkim za wszelkie informacje, które do mnie napływają na e-mail. Oto dane o Kosteckich powstańcach z lat 1768-1863, o jakie Pan prosił:

Izydor Konstanty Józef Kostecki (*23.03.1816 Białystok- †Brześć?), szlachcic, syn Józefa i Marianny Aleksandrowicz. W 1864 roku został osądzony, pod zarzutem wspierania powstańców. Wyrokiem sądu został poddany dozorowi policyjnemu.
Otton Józef (*22.03.1838 Białystok - † 02.03.1898), szlachcic, syn Izydora Konstantego Józefa i Franciszki Sztejner. Student warszawskiej Szkoły Głównej. W czasie powstania styczniowego, został adiutantem Jana Edwarda Wańkowicza, a potem adiutantem Romualda Traugutta. Za przynależność do oddziału rewolucyjnego oraz posługiwanie się cudzym paszportem, został zesłany do guberni tomskiej. Na zesłanie wyruszył z Warszawy 10.11.1863 roku. Do Maryńska w guberni tomskiej, przybył w marcu 1864 roku. Następnie, przebywał w Tiumeniu w guberni tobolskiej, gdzie w 1871 roku został zwolniony z dozoru, bez prawa powrotu do kraju. W 1885 roku mieszkał w Kamyszłowie, koło miasta Irbit. Ożenił się w Rosji i miał dwoje dzieci: córkę i syna.
Józef Kazimierz (*22.03.1840 Białystok - †?), szlachcic, syn Izydora Konstantego Józefa i Franciszki Sztejner. Był w oddziale powstańczym Krakowskiego w powiecie pińskim. Sądzony w Wilnie, został skazany na konfiskatę mienia i zesłany na osadzenie do guberni tobolskiej, z pozbawieniem praw stanu. Józef Kazimierz Kostecki, odesłany do Pińska, w kilka dni po przybyciu do Tobolska, w dniu 30.08.1864 roku, wyruszył do Tomska, a stamtąd z kolei odesłany do gminy kołyońskiej, okręgu maryńskiego. W 1873 roku został zwolniony z dozoru policyjnego, ale bez prawa powrotu do kraju. Pozostał kawalerem.
Feliks Michał Franciszek (*16.01.1821- †?), szlachcic, syn Józefa i Marianny Aleksandrowicz. Prawdopodobnie, tożsamy z Feliksem Kosteckim, leśniczym z powiatu sokolskiego, guberni grodzieńskiej, asesorem kolegialnym, który jako osoba „nieprawomyślna pod względem politycznym”, za wspieranie powstańców w 1863 r., został zesłany w 1864 r. do guberni woroneskiej pod nadzór policji.
------------------------------------------------------------------------------------------
1. A. Kostecki, ludowy sędzia śledczy, który wchodził w skład czteroosobowego zespołu powołanego w 1898 roku w związku z budową kościoła rzymsko-katolickiego w Tambowie. Okoliczni Polacy byli to głównie potomkowie uczestników powstania styczniowego, zesłani do Kraju Tambowskiego położonego w środkowej części Rosji.
2. Andrzej Kostecki, zesłaniec po upadku Konfederacji Barskiej, towarzysz służący w dragonach rosyjskich w Omsku.
3. Błażej Kostecki (*ok.1788), syn Gabriela, stolarza, i Anastazji Smolińskiej, urodził się w Sokalu. Był żonaty z Apolonią Połomską. W wieku 42 lat ożenił się w Warszawie z Wiktorią Barszcz. Był wtedy w Kompanii 2 Weteranów.
4. Emilian Kostecki, brał udział w Powstaniu Styczniowym w oddziale pod dowództwem Wacława Szteinkelera; podczas bitwy w dniu 08.02.1863 r. pod miejscowością Podoś, pow. mławski, został ranny i wzięty do niewoli; prawdopodobnie zmarł z ran.
5. Feliks Kostecki, porucznik policji w okresie powstania kościuszkowego.
6. Feliks Kostecki, kapitan w 4 pułku strzelców pieszych, uczestnik powstania listopadowego, skazany i zesłany do m. Małmyż, gub. wiatska.
7. Franciszek Kostecki, w 1863 roku liczący 28 lat, mieszczanin z Maciejowic, kawaler; za udział w powstaniu sądzony w Lubelskim Oddziale Wojskowym; więziony w cytadeli warszawskiej; wysłany 14.05.1864 r. do Pskowa, a stąd, na mocy decyzji MSW na 4 lata do Kurskiej Kompanii Aresztanckiej.
8. Franciszek Jerzy Kostecki, syn Michała i Franciszki z Borowskich, szlachcic, urodził się w 1758 roku w Tyrawie Wołoskiej k/ Sanoka, a był ochrzczony w Polanie k/Ustrzyk Dolnych w dniu 31.05.1762 r. Wychowanek Kolegium Pijarskiego w Rzeszowie. W 1788 roku uzyskał tytuł doktora medycyny i chirurgii w UJ. W 1794 roku został mianowany generalnym sztabsmedykiem lazaretu polowego przy sztabie Najwyższego Naczelnika Tadeusza Kościuszki.
9. Jan Kostecki, jeniec z armii napoleońskiej, zesłany do Omska i wcielony do Sybirskiego Kozackiego Wojska Liniowego, Następnie, odbywał służbę w Syberyjskim Kozackim Wojsku w okresie od 1813 do 1827 roku.
10. Jan Kostecki, syn Piotra, włościanin, urodzony we wsi Roszak (?), powiat gostyniński, gubernia warszawska. W 1864 roku kawaler, liczący 28 lat. Był w oddziale powstańczym Dobrowolskiego i Pawełka. Skazany w Warszawie na 2 lata rot aresztanckich, wysłany 15.07.1864 r. do Pskowa, a 18.10.1864 r. wcielony do archangielskiej roty aresztanckiej. W dniu 26.08.1866 r. odprawiony na Syberię na osadzenie.
11. Jan Kostecki, w 1866 r. liczący 22 lata, mieszczanin z powiatu nowogrodwołyńskiego. Był w oddziale powstańczym. Sądzony w Kijowie w 1866 r. Skazany na jeden rok rot aresztanckich i następnie na osadzenie na Syberii.
12. Jan Kostecki, od 01.11. do 01.12.1865 r. przebywał na osadzeniu w gm. pokrowskaja, guberni tomskiej.
13. Kac[s]per (czasem Kazimierz) Kostecki, urodzony około 1785 roku w Tyrawie Wołoskiej k/ Sanoka. Po ukończeniu liceum w Zamościu rozpoczął naukę w Instytucie Medyko-Chirurgicznym we Lwowie. W 1803 roku, po trzech latach nauki przeniósł się w 1806 roku do Uniwersytetu Jagiellońskiego. Tam w dniu 19.09.1809 r. uzyskał dyplom doktora medycyny. W dniu 22.10.1809 r. został mianowany urzędnikiem zdrowia klasy I w 14 pułku piechoty Księstwa Warszawskiego. Brał udział w wyprawie Napoleona na Moskwę w 1812 roku, za co został nagrodzony Złotym Krzyżem VM 4 klasy . Uczestniczył także w kampanii saskiej w 1813 roku. Był ranny pod Lipskiem.
14. Kazimierz Kostecki, zapewne syn Jana, lat 45, unita, mieszczanin z Łosic, syn trojga dzieci; posiadacz domu i ziemi, został aresztowany w Łosicach 12(24) maja 1864 roku, jako tzw. żandarm narodowy. W dniu 13(25) stycznia 1865 roku sądzony przez Audytoriat Polowy. Brak informacji o wyroku.
15. Jan Kanty Albert Kostecki, ur. ok. 1823 r., uczestnik Powstania Styczniowego, emigrant, członek Towarzystwa Demokratycznego Polskiego we Francji; członek loży masońskiej „des Philadelphes”. W 1873 r. aresztowany i odstawiony do Szwajcarii. W tym też roku działał w Galicji, ale nie podjął tam próby zorganizowania loży.
16. Józef Wincenty Kostecki, urodzony w 1809 r. w Morawkach, woj. kaliskie. Wstąpił w dniu 01.12.1827 r. jako ochotnik do 3 pułku piechoty liniowej; brał udział w powstaniu listopadowym w 6 pułku piechoty liniowej w randze pporucznika; ranny pod Ostrołęką. W dniu 26.09.1831 r. przeszedł z gen. Różyckim do Galicji i został internowany przez Austriaków na Morawach. W latach 1832-1836 przebywał we Francji, a stamtąd udał się do Anglii. W 1850 roku mieszkał w Alton Hauts. W 1866 roku był członkiem Zjednoczenia Emigracji Polskiej. W 1869 roku pracował jako nauczyciel muzyki; w tym też roku otrzymał naturalizację. Zmarł w dniu 18.01.1881 r. na wyspie Jersey i został pochowany w Londynie na cmentarzu St. Mary’s (grób nr 7835).
17. Józef Stefan Kostecki, syn Józefa i Antoniny z Jarochowskich, urodził się w dniu 7 grudnia 1811 r. w Kaliszu. W 1829 roku pełnił w Lublinie służbę wojskową w 3 pułku piechoty liniowej Wojska Polskiego. Po upadku powstania w randze podporucznika wyemigrował za granicę i nie skorzystał z powrotu do kraju po ogłoszeniu amnestii. Komisja Województwa Kaliskiego w 1836 roku skonfiskowała na rzecz Skarbu publicznego tytuł własności Józefa do majątku odziedziczonego po ojcu.
18. Józef Kostecki, ur. 27.03.1816 r. w Warszawie, syn Józefa i Elżbiety. W powstaniu ppor. 6 pułku strzelców pieszych. Przybył do Francji 01.05.1832 r. Początkowo został skierowany do zakładu w Bourges, skąd udał się do La Rochelle. W styczniu 1833 r. idąc z La Rochelle do Le Puy znalazł pracę u kupca w Clermont Ferrand. W dniu 06.08.1834 r. potępił tu Czartoryskiego. Wyjechał stamtąd 30.01.1836 r. z zamiarem udania się do Anglii. Zaang. 15.02.1838 r. w Lille na 3 lata do Legii Cudzoziemskiej. Służył jako fizylier w Afryce w latach 1838 - 39. Zmarł 19.1.1840 r. w szpitalu w Bougie. Krosnowski błędnie podaje, że 1847 mieszkał w Caen.
19. Józef Kostecki, syn Walentego, w 1863 roku liczący 25 lat, chłop ze wsi Mroków, gubernia warszawska. Był w oddziale powstańczym. Skazany w Warszawie na 2 lata roty aresztanckiej. W dniu 29 września 1864 roku wysłany do orłowskiej roty aresztanckiej. Pozostawił żonę i dzieci.
20. Karol Kostecki, szlachcic, urodzony 9(21) października 1805 roku w Lacku, par. Sławatycze. W 1827 roku , jako ochotnik, wszedł w szeregi Wojska Polskiego i był kanonierem artylerii pieszej, następnie awansował na podoficera IV klasy w 1 kompanii pozycyjnej artylerii pieszej i został skierowany do Szkoły Bombardierów w Warszawie, gdzie brał aktywny udział w Nocy Listopadowej. W czasie Powstania Listopadowego w dniu 24.12.1830 r. został mianowany na porucznika i walczył w 4 kompanii lekkopieszej. Był odznaczony Złotym Krzyżem Virtuti Militari nr 109 nadanym 08.03.1831 r. Po upadku powstania przeszedł z gen. Rybińskim do Prus, a potem udał się do Francji. Początkowo, od dnia 18.05.1832 r. przebywał w zakładzie w Avinion, a następnie w dniu 18.05.1833 r. został skierowany do Gueret. Zamieszkał w Felletin w departamencie Creuse, gdzie w dniu 04.08.1834 r. potępił Czartoryskiego. W dniu 12.04.1836 r. wrócił do Avinion, gdzie był pisarzem u notariusza. Następnie, przez sześć lat pracował jako niwelator przy budowie Kanału Marsylskiego. W 1848 roku wyjechał z Francji z zamiarem powrotu do rodziny, lecz po przybyciu do Drezna trafił na zamieszki, więc udał się znowu do Francji. W latach 1848-1851 roku przebywał w miejscowości Bastia na Korsyce, skąd napisał do władz carskich o wyrażenie zgody na powrót do kraju. Wywołał tym wszczęcie postępowania, mającego ustalić, jakim majątkiem dysponuje na terenie Królestwa Polskiego, pod kątem późniejszej konfiskaty. W marcu 1853 roku wyjechał do Tuluzy. Korzystając z amnestii, w 1856 roku wrócił do Polski.
21. Leon Kostecki, szlachcic z guberni kamieniecko-podolskiej, urodzony ok. 1811 r.; uczestnik Powstania Listopadowego. Wcielony do Korpusu Syberyjskiego. Aresztowany w związku z tzw. sprawą omską i karnie przeniesiony do Korpusu Kaukaskiego pod surowy nadzór władz. W 1833 r. odbywał służbę w 8 Syberyjskim Kozackim pułku liniowym.
22. Maciej Kostecki, towarzysz sowity w 15 chorągwi Jana Duklana Grocholskiego, kasztelanica bracławskiego, wchodzącej w skład II brygady Kawalerii Narodowej w 1790 roku.
23. Marcin Kostecki, syn Mateusza, w 1864 r. liczący 38 lat, włościanin z Józefowa w powiecie włocławskim, guberni warszawskiej; za sprzyjanie powstańcom wysłany do guberni twerskiej, jako „przyrotnik”. Wyruszył z Warszawy w dniu 03.05.1864 r. Powrócił do kraju w 1865 roku.
24. Michał Kostecki, zesłaniec po upadku Konfederacji Barskiej, pocztowy służący w wojsku rosyjskim na Syberii.
25. Michał Kostecki, jeniec z armii napoleońskiej, zesłany do Omska i wcielony do Sybirskiego Kozackiego Wojska Liniowego, Następnie, odbywał służbę w Syberyjskim Kozackim Wojsku w okresie od 1813 do 1827 roku.
26. Narcyz Kostecki, syn Pawła, registrator kolegialny w powiecie małoarchangielskim, członek ziemskiego zarządu szlachty, myśliwy polujący z psami w guberni orłowskiej jeszcze w latach 80-tych XIX wieku. Nikander Kostecki, jego syn lub bratanek, był żonaty z Marią Ścibor-Sierhiejewicz (†11.10.1931 Radom). Nikander został zesłany na Syberię, gdzie pojechał wraz z córką, która tam wyszła za mąż.
27. Piotr Hipolit Kostecki, syn Józefa i Wiktorii z Kwaśniewskich, urodził się w dniu 14 sierpnia 1794 roku w Kaliszu. W dniu 31 lipca 1819 roku w Uniwersytecie Berlińskim uzyskał stopień doktora medycyny i akuszerii. Wobec dużego zapotrzebowania na lekarzy przez wojsko został mianowany w dniu 27 października 1819 roku lekarzem batalionowym i skierowany do Lazaretu Głównego na Ujazdowie. W dniu 10 sierpnia 1820 roku został przeniesiony do 6 pułku piechoty liniowej, a w dniu 17 listopada 1821 roku awansował na lekarza sztabowego. Stąd w dniu 27 kwietnia 1823 roku został przeniesiony do 3 pułku piechoty liniowej, 1 brygady i następnie, już podczas trwania powstania listopadowego, w dniu 24 stycznia 1831 roku do 2 pułku strzelców konnych. W dniu 23 marca 1831 roku awansował na lekarza dywizyjnego Dywizji Rezerwy Jazdy, a w dniu 17 czerwca 1831 roku przeniesiono go do 3 dywizji piechoty i następnie do ambulansów polowych sztabu głównego. W dniu 2 czerwca 1831 roku został odznaczony Złotym Krzyżem Virtuti Militari klasy IV nr 1334. W dniu 21 października 1831 roku przybył z Płocka do Warszawy, gdzie stawił się przed KRW i ponowił przysięgę wierności carowi.
28. Sebastian Kostecki, zesłaniec po upadku Konfederacji Barskiej, dragon służący w wojsku rosyjskim na Syberii.
29. Stanisław Kostecki; pochodził z Wołynia; uczestnik powstania listopadowego; podoficer 2 pułku strzelców pieszych; wyemigrował do Francji; w grudniu 1832 roku przebywał w Montpellier, a następnie był w Sarthe.
30. Stanisław Wincenty Kostecki, syn Franciszka i Tekli z Modzelewskich, szlachcic, urodził się w 1827 roku w Wyszogrodzie. Pracował jako urzędnik do pisma w Wydziale Ruchu Dyrekcji Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej. W 1849 roku został aresztowany w związku z tzw. „sprawą D. Paszkowskiego”. Obwiniono go o powiązania ze spiskowcami z Organizacji 1848 roku, nie doniesienie o przygotowywanym powstaniu w Warszawie i prowadzenie rozmów na tematy polityczne. Zgodnie z orzeczeniem Komisji Śledczej z dnia 24.02./8.03.1849 r., ze względu na „szczerą skruchę”, zaliczono mu na poczet kary pobyt w Cytadeli i przywrócono do służby oddając pod dozór policyjny.
31. Sylwester Kostecki, wyznania greko-katolickiego, syn Michała, dziekana włodzimierskiego, i Ewy z Łaczkowskich, urodzony w dniu 31.12.1791 r. w Budiatyczach k/Włodzimierza. W 1809 roku wstąpił do 16 pułku piechoty Księstwa Warszawskiego. Odbył kampanie w latach 1812-1814, awansując od stopnia kaprala do podporucznika. W dniu 21.10.1813 r. otrzymał kawalerską Legię Honorową nr 41751. W 1815 roku wszedł do armii Królestwa Polskiego. W dniu 24.05.1830 r. otrzymał znak honorowy za 15 lat nieskazitelnej służby wojskowej (dokładnie 17 lat, 4 miesiące i 3 dni). W Powstaniu Listopadowym brał udział w randze porucznika 1 kompanii Korpusu Inwalidów i Weteranów. Był używany do spisu wojskowego w Warszawie. Po kapitulacji pozostał w mieście, gdzie stawił się przed KRW i ponowił przysięgę wierności carowi. W dniu 02.10.1830 r. ożenił się w Warszawie z Praksedą Godlewską . W dniu 11.02.1833 r. otrzymał order Św. Stanisława klasy 4 i na tej podstawie w 1837 roku otrzymał przyznanie praw nowego szlachectwa w Królestwie Polskim. Zmarł bezdzietnie.
32. Szymon Kostecki (*ok.1775 - zm. 25.05.1822 Międzyrzec Podlaski), syn Szymona i Marianny, wyznania greckokatolickiego. Według rodzinnych przekazów miał pochodzić spod Stanisławowa i brał udział w Powstaniu Kościuszkowskim. Dostał się do niewoli i jako jeniec został przewieziony na Podlasie. Jego wnuk - Jan (*26.08.1827 - zm. 1901), syn Michała i Weroniki Zaniewicz, w 1845 roku ożenił się z Antoniną z d. Mikołajczuk, Za to, że nie chciał przejść na wiarę prawosławną oraz za odmawianie różańca i śpiewanie polskich pieśni religijnych, został w 1866 r. aresztowany na rozkaz naczelnika powiatu radzyńskiego i wywieziony do Szlisenburga pod Petersburgiem, a jego majątek częściowo skonfiskowano. Jego brat – Grzegorz (*20.01.1833), w 1852 roku poślubił Dominikę z d. Lewczuk. W dniu 22.01.1863 r. brał udział w ataku na Radzyń.
33. Kostecki, towarzysz jazdy 5 pułku Korony Przedniej Straży w 1791 r..
34. Kosteccy, dwaj powstańcy styczniowi, pochodzący z Leska.

[pawelek87]

Mam w drzewie genealogicznym Kosteckich z Lwówka koło Nowego Tomyśla. Moja przodkini Michalina Kostecka, wyszła za mąż za strycharza Józefa Bayerleina, a jej siostra Prakseda Kostecka ożeniona została z Józefem Mąke (byli to najprawdopodobniej rodzice księdza Bronisława Mąke).

Pozdrawiam
Paweł

[robertkostecki]

Witam,

bardzo dziękuję za informację. Czy można prosić o dokładniejsze dane (np. daty) na rkostecki@poczta.fm

Pozdrawiam

Robert Kostecki