Nocą przyjdzie Fryc

Ciekawy artykuł z Frankfurter Algemeine (tłum. z Angory):

Maciej

Bardzo ciekawa historia. Podobnie jak wnuk Harry'ego wszedłem w posiadanie listów mojej rodziny. W czasie przeprowadzki mojej babci zauważyłem dwa duże kartony przyszykowane do spalenia. Zajrzałem do środka i znalazłem tam korespondencję moich dziadków. Miałem wtedy 14 lat i długo musiałem odwodzić babcię od jej zamiaru. Zatrzymałem listy pod warunkiem, że przeczytam je dopiero po śmierci babci. Dzisiaj z perspektywy czasu myślę, że babcia popełniła błąd ponieważ teraz nie otrzymam odpowiedzi na różne zagadkowe informacje zawarte w tych listach. Pierszy karton zawierał listy pisane przez mojego dziadka z Johanesburga (dziadek przebywał tam na leczeniu ran odniesionych w czasie walk w Tobruku) do Poznania i babci z Poznania do Johanesburga. W drugim kartonie znajdowała się korespondencja moich dziadków z rodziną mojej babci. Pisali do siebie dość często więc powstał dość pokaźny zbiór (dwa segregatory). Znalazłem tam też listy brata mojej prababki pisane z Fortu VII i obozu Auschwitz. Korespondencja pisana jest na oryginalnych drukach sporządzonych przez Niemców. Każdy druk zaopatrzony jest w informację jakie zasady obowiązywały przy korespondowaniu. Jednym z takich wymogów było pisanie listów w języku niemieckim. Wszystkie te korespondencje dają mi bardzo dokładny obraz życia mojej rodziny na przestrzeni przeszło dwudziestu lat począwszy od roku 1926. Dla dopełnienia smaku tych zbiorów były tam dwa pamiętniki mojego dziadka opisujące losy w czasie wojny 1939 roku i jego ucieczkę z obozu jenieckiego na Węgrzech przez Jugosławię i Turcję do Palestyny gdzie został ułanem w Samodzielnej Brygadzie Strzelców Karpackich. Razem z dosyć pokaźną ilością fotografii z obozu jenieckiego i Afryki stanowią wspaniały dokument tych czasów. Pozdrawiam Piotr