Wielkopolskie Towarzystwo Genealogiczne GNIAZDO

Listę dusz parafii katolickiej w Tucznie koło Wałcza stworzył po łacinie w 1740 r ksiądz Anton Ludwig Habisch. Lista powstała po wielkim pożarze jaki miał miejsce w marcu 1740 w Tucznie. Zakładano, że w pożarze spłonęły wszystkie księgi parafialne z tego miasta. Ksiądz Habish odtworzył z dużą skrupulatnością nazwiska mieszkańców, daty narodzin, ślubów , zgonów , a także pochodzenie mieszkańców. Mieszkańców nie było wielu, ponieważ epidemia dżumy z roku 1624 r pochłonęła ich blisko połowę, a następna w latach 1701-1711 dokończyła dzieła zniszczenia. Według księdza Habischa w 1740 r w mieście Tuczno mieszkało 136 rodzin chrześcijańskich, w większej części katolickich.
Lista została wydana w Pile w 1932 r przez Franza Westphala pod tytułem "Seelenbuch der Stadt Tütz und der umliegenden Dörfer vom Ende des 17. Jahrhunderts bis zum Jahr 1741. Jest dostępna w internecie. Warto przejrzeć całe wydanie, bo oprócz nazwisk, które są już w części wstępnej zawiera jeszcze inne, występujące przy okazji chrztów , ślubów czy też zgonów. Moje jest właśnie tam.

Spośród 136 rodzin 50 ksiądz Habisch zalicza do "starych" mieszkańców Tuczna. Byli to:
Beyer, Bötin, Celmer, Döge, Egert, Engelstaff, Frödrich(Fröck), Garske, Grams, Isert, Jesse, Kautz ( 3 rodziny ), Kluck, Krüger (3 rodziny), Kück, Kühn, Kühnbaum, Kutzmann, Loge, Lüdig (Lück), Manholz, Micklay (3), Mielke (2), Minecke, Mörke, Monke, Odpohl, Olrich(Ölke), Polzin(2). Polley, Pompto(2), Püpke, Quode, Reetz, Saffe, Schultz (2), Schwandt(2), Stork i Sylber.

Do "starych" rodzin zalicza jeszcze Habisch 10 rodzin, króre wymarły przed pożarem. Byli to: Fischbach, Laudam(2), Lenz, Klunder, Käller, Müller, Quiram, Wegwerdt i Wiese.

Po epidemiach do miasta przybyło 86 rodzin. 41 z okolic Wałcza, przeważnie z dóbr należących do rodziny Wedel. Byli to : Aschebrenner(Rose), Barg(Rederitz), Bartel(Friedland), Bohl(Ruschendorf), Cybort i Garske (Knakendorf), Garske i Gudrian (Rose), Hahn(Stibbe), Klatt(Nakel), Klawitter(Klawitterrsdorf), Koltermann(Strahlenberg),Krüger(Knakendorf), Losse (Nakel), Lüdwin(Marzdorf), Mönkwitz(Strahlenberg), Neumann albo Nigmann(2)(Marzdorf), Panzeram(Marthe), Polzin(Strahlenberg), Quode(Knakendorf), Schwochert(Ruschendorf), Stelter(Rose), Stelter(Ruschendorf), Sommerfeld(Strahlenberg), Stork(Nakel), Teske(5)(Lubsdorf), Wegwert(Marthe), Welmann(Nakel)(2 bracia), Winetzki albo Krenz(Ruschendorf).

Z samego miasta Wałcz pochodziły 4 rodziny. Byli to: Dühno, Lissak(2) i Sonne.

Z Człopy Markward i Radke (Schlopper Güter).

Z nieznanych miejsc przybyły 4 osoby. Byli to; Akelbein, Behrent, Krüger(2).

Z niemieckich rejonów leżących w Polsce ?? przybyli Beckmann(Frauenburg) i Hinz(Danzig).

Z Polski przyło 5 osób, które w Tucznie założyły rodziny. Byli to : Boczonik(Filehne), Grodecki(Rogasen), Hahn(Czarnikauer Güter), Stanislawski(Bentschen) i Wanke(Hammer).

Z Brandenburgi i Neumarku przybyło 12 osób. Byli to: Bolt, Borsch, Brüsch, Ditert(Demnitz), Fuds, Krüger(Nörenberg), Liese(Güntershagen), Minecki(Gussen), Neubauer, Ritert, Wegner i Wolfram.

Z Pomorza przybyli: Arpitz(Kolberg), König(Polzin) i Odopohl(Soldin).

Ze Śląska przybyło 5 rodzin, w tym rodzina księdza Habischa. Byli to : Brauneck, Habisch(Priment -Oberglogau), König(Breslau), Kühn(Dürenfurt) i Lentz(Breslau).

Z ówczesnych Niemiec przybyło 5 mieszkańców. Byli to: Arpelstern(2)(Westfalen), Barkholz(Wien), Busz(Westfalen) i Schmedt(Würzburg).

Z innych krajów przybyło 9 rodzin. Byli to: Andersohn(Schottland), Litotzki i Philiposki(Litauen), Lorenz(Strasburg), Philipsen(Spanien lub Niederlande), Prawitz(Mähren), Sbikoski(Rusland), Speer(Brabant) i Welmann(Schweden).

W sierpniu 2003 r profesor Wallschläger z Berlina odnalazł w archiwum katedry w Kamieniu Pomorskim księgę parafialną bez okładki. Po nazwach miejscowości w niej zawartych rozpoznano, że należała ona do parafii katolickiej w Tucznie koło Wałcza. Uznano to za mały cud z wiadomych względów. W księdze są wpisy, po łacinie, od 1739 r do 1797 r. Księga została przetłumaczona na niemiecki i udostępniona w internecie.
Daje to nadzieję na odnalezienie innych brakujących ksiąg.