|
W dostępnych źródłach jest inny Bartkowiak.
Jan Bartkowiak (1887 — 1965)
dowódca kompanii strzałkowskiej
Urodził się w dniu 19.06.1887 roku w Sarbii, w powiecie szamotulskim, gdzie w 1901 roku ukończył szkołę powszechną. Następnie przez kilka lat uczył się kupiectwa i do 1910 r. pracował w tym zawodzie. Przez kolejne dwa lata odbywał obowiązkową służbę wojskową w wojsku niemieckim. Od 1912 roku, aż do wybuchu I wojny światowej prowadził sprawy handlowe w majątku ziemskim rodziny Kurnatowskich w Gościeszynie, w powiecie wolsztyńskim.
W 1914 r. powołany ponownie do wojska niemieckiego, przez 4 lata brał udział w działaniach wojennych na froncie wschodnim i zachodnim, gdzie dosłużył się stopnia plutonowego.
Od połowy października 1918 roku zaangażował się w działalność konspiracyjną we Wrześni i był współorganizatorem polskiej Straży Obywatelskiej. W listopadzie i grudniu 1918 roku wspólnie z Władysławem Wiewiórowskim, zorganizował kompanie Służby Straży i Bezpieczeństwa (Wacht — und Sicherheits — Kompanie).
Wspólnie z innymi dowódcami batalionu wrzesińskiego (Ludwik Rządkowski, Wiewiórowski, Robakowski, Dzieciuchowicz) opanował koszary niemieckiego 46 pułku piechoty przy obecnej ulicy Kościuszki i Koszarowej we Wrześni, w rannych godzinach 28 grudnia 1918 roku.
12.12.1918 r. był pierwszym Polakiem, któremu kapitan niemiecki Hoppenrat przekazał władzę nad wojskiem we Wrześni. Przekazane biuro było biurem werbunkowym dla wojska — Służby Straży i Bezpieczeństwa. Do 19 kwietnia 1919 r. był organizatorem, a następnie dowódcą kompanii zapasowej Wrzesińskiego Batalionu Powstańczego. Do połowy grudnia 1919 r. pełnił funkcję Komendanta Powiatowego Straży Ludowej we Wrześni, a rozkazem dziennym nr 31 Naczelnej Komendy Straży Ludowej z dnia 10.04.1919 r. mianowany komendantem powiatowym na powiat wrzesiński. Podczas przysięgi Straży Ludowej we Wrześni w dniu 25.05.1919 r. liczyła ona 3768 ludzi.
Po zwolnieniu z wojska w 1920 r. podjął ponownie pracę w wyuczonym zawodzie kupca. Pracował początkowo we Wrześni,po kilku latach przeniósł się do Bydgoszczy,gdzie przeżył cały czas okupacji niemieckiej.
Zmarł 8 maja 1965 roku w Poznaniu i tam został pochowany. Został odznaczony m.in. Medalem Niepodległości, Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.
Pozdrawiam
Michał
|
Zaloguj
Zarejestruj
FAQ
Szukaj
