I
Skąd wywodzą się Burzyńscy? Tropy wiodą do parafii pobiedziskiej. Najstarszy przodek, którego udało mi się znaleźć, dziadek mojego dziadka –
Andrzej Burzyński, syn Jana i Katarzyny, urodził się ok. 1833 roku w Kociałkowej Górce (jak wynika z jego aktu zgonu). W 1859 roku ożenił się z
Marianną Ziętek (zwaną także Ziętkowiak, Ziętkowską i Świątkowiak), która pochodziła z Sokolnik Klonowskich. Ślub ten miał miejsce w Gułtowych, wsi między Kostrzynem a Neklą. W latach 80. XIX wieku Andrzej Burzyński przeniósł się do Czerlejna.
Kim był Andrzej Burzyński? Prawdopodobnie włodarzem [Der Voigt], zarządcą w Wiktorowie [tak figuruje w akcie urodzenia syna Piotra], być może także w Puszczykowie, w Kociałkowej Górce i w Iwnie [jest to rzecz do sprawdzenia].
II
Cofając się o jedno pokolenie - jedyny ślub
Jana Burzyńskiego i Katarzyny, który w miarę pasuje terytorialnie i rocznikowo pochodzi z 1833 z Zaniemyśla:
Cytuj:
Parafia ewangelicka Zaniemyśl [Santomischel], wpis 9/1833
Johann Borzinsky (26)
Catharine Borzinsky z domu Buchwald (31) Witwe
Katarzyna była prawdopodobnie najpierw żoną brata Jana, Józefa:
Cytuj:
Parafia ewangelicka Zaniemyśl [Santomischel], wpis 1/1823
Joseph Burzynski (22) ojciec: Stanislaus, matka: Magdalena
Catharine Buchwald (18) ojciec: Johann, matka: Catharine geb. Hekkert
Niestety, moje wątpliwości budzi na razie to, że ślub odbył się w parafii ewangelickiej.
III
Andrzej i Marianna Burzyńscy mieli co najmniej czwórkę dzieci, z których każde rodzi się w innej wsi. Na szczęście zachowały się ich poznańskie karty meldunkowe, z których można wyczytać sporo informacji.
Prawdopodobnie najstarszą córką była
Katarzyna Burzyńska, urodzona w 1863 w Iwnie. Od 1914 zamieszkała u swojego brata w Głównej, zmarła w 1928 roku.
Prawdopodobnie najstarszym synem był
Franciszek Burzyński, który urodził się w Kociałkowej Górce w 1868. W 1893 roku w Czerlejnie wziął ślub z
Anastazją Kaźmierczak. Pierwszy syn i najstarsze dziecko Franciszka – Józef, urodził się także w Kociałkowej Górce, następne już w Głównej (wówczas wsi pod Poznaniem), dokąd Franciszek wraz z żoną Anastazją przeniósł się w 1898 roku z Kociałkowej Górki. Zamieszkali przy ul. Gnieźnieńskiej 16a (wówczas ulica Pobiedziska), w domu, którego Franciszek był później właścicielem.
Kolejna córka,
Marianna Burzyńska, urodziła się w 1878 roku w Puszczykowie (dzisiaj Puszczykowo-Zaborze, wówczas okręg USC Swarzędz-Wieś), w 1899 w Czerlejnie wyszła za mąż za
Stanisława Walczaka z Siedlca. Nie wiem, czy małżeństwo to miało dzieci (dwójka zmarła w początkach XX wieku). W latach 20. XX wieku zamieszkiwała wraz z mężem u swojego brata na Gnieźnieńskiej. Stanisław Walczak umiera prawdopodobnie pod koniec lat 20., bo w księgach adresowych z lat 30. występuje już sama Marianna.
IV
I wreszcie
Piotr Burzyński, mój pradziadek, urodził się w folwarku Wiktorowo, położonym w parafii Iwno. Tam w 1876 roku mieszkali jego rodzice. Jego akt urodzenia szczęśliwie jest na szukajwarchiwach.
W ciągu roku (VII 1898-VII 1899) umiera Andrzej i Marianna. 23-letni Piotr zostaje sam.
W 1902 żeni się w Czerlejnie z
Wiktorią Kotecką. Początkowo Piotr i Wiktoria Burzyńscy mieszkają w Czerlejnie, tu rodziły się ich dzieci: Franciszek (1903), Józef (1906), Helena (1908) oraz Marianna (1911). Między rokiem 1911 a 1914 przenieśli się do Klonów, gdzie urodził się Kazimierz (1914). 30 III 1914 roku przeprowadzili się do Głównej, gdzie zamieszkali przy ul. Gnieźnieńskiej 11 (wtedy zwaną ulicą Pobiedziską), w parterowym domu, którego właścicielem był niejaki Pietruszyński, ogrodnik. Można przypuszczać, że Piotr przeprowadził się tam, bo jego brat mieszkał tuż obok – za wiaduktem kolejowym. Dom przy ul. Gnieźnieńskiej 11 został wyburzony w zeszłym roku.
Piotr Burzyński walczy w pierwszej wojnie światowej – niestety nie posiadam żadnych informacji gdzie i w jakiej jednostce.
W 1918 roku rodzi się Władysław, a w 1920 roku – Antoni, siódme dziecko, a piąty syn. Mój dziadek. Po Antonim na świat przychodzi jeszcze Czesław (1923), który po II wojnie światowej wyjedzie do Australii, a w 1927 roku – Janina, która przeżyje tylko trzy tygodnie. Po pierwszej wojnie światowej Piotr zaczyna pracę w poznańskich Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego, gdzie pracuje aż do wybuchu II wojny światowej.
V
[Edit: 24.04.2013]
VI
Gdyby ktoś posiadał jakiekolwiek inne informacje o wyżej wymienionych osobach - będę bardzo wdzięczny i zobowiązany. Mam nadzieję, że ktoś kiedyś trafi na tego posta i wówczas chętnie wymienię się informacjami. Ja sam nie ustaję w poszukiwaniach.
Pozdrawiam.
Zaloguj
Zarejestruj
FAQ
Szukaj
