może tutaj coś znajdziesz:
http://www.ordynariat.wp.mil.pl/pl/378_12140.html"Jedną z mniej znanych formacji polskich na wschodzie był Legion Polski w Finlandii. Został on utworzony w następstwie Zjazdu Wojskowych Polaków w Finlandii, odbytym 5 czerwca 1917 r. Czołową rolę w tym zjeździe odegrali delegaci z Wyborga, reprezentującą najliczniejszą grupę Polaków w tym kraju. Oni wysunęli postulat formowania polskich oddziałów. Został on przyjęty, a powołany wówczas Centralny Komitet Związku Wojskowych Polaków przejął dowództwo nad utworzonymi już polskimi pododdziałami w Finlandii. Były to: baon kombinowany wszystkich rodzajów broni i twierdzy w Wyborgu, dywizjon artylerii ciężkiej w Sweaborgu oraz kompania piechoty w Ino. Utworzyły one Legion Polski, nad którym dowództwo objął por. Stanisław Bogusławski.
Legion (37 oficerów, 1700-2000 żołnierzy) został zakwaterowany na stałe w twierdzy w Wyborgu. Polacy zadeklarowali swoją pomoc władzom niepodległej już Finlandii. Żołnierze przede wszystkim dbali o utrzymanie odcinka kolejowego Wyborg-granica rosyjska. Stoczyli wiele potyczek z bolszewikami, chroniąc m.in.. ludność miejscową przed zdemoralizowanymi żołnierzami rosyjskimi. Ostatecznie pod naporem wojsk niemieckich w końcu lutego Legion wycofał się z zajmowanych stanowisk i 1 marca ogłoszono decyzję o jego rozformowaniu. Poszczególne pododdziały, po przekazaniu sprzętu władzom fińskim, dołączyły do innych oddziałów polskich w Rosji [K. Filipow, Z. Wawer: Legion Polski w Finlandii, w: Wojsko Polskie 1914-1922, t. I, Koszalin 1986, s. 160-162; „Nasz biuletyn”, nr 75/2007, s. 4].
Legion posiadał własnego kapelana. Został nim (z dniem 2 kwietnia 1917 r.) katolicki proboszcz parafii w Wyborgu, Fin, ks. Karol Carling.
Jak wynika z dokumentów [CAW: KW-C/37. Wniosek na odznaczenie Krzyżem Walecznych z 15 marca 1922 r.] Przyjął zaproponowane przez dowództwo Legionu Polskiego w Finlandii odpowiedzialne i narażające go w wysokim stopniu rewolucji bolszewickiej stanowisko kapelana Legionu.
Z zupełną pogardą dla niebezpieczeństw niósł wszędzie i zawsze pociechę duchową kadrom polskim, specjalnie w tym celu opanowawszy polską mowę i zrozumienie duszy żołnierza polskiego.
Po rozwiązaniu Legionu powrócił na stanowisko proboszcza parafii katolickiej w Wyborgu."
http://pl.wikipedia.org/wiki/Legion_Polski_w_Finlandii