Wielkopolskie Towarzystwo Genealogiczne GNIAZDO

Witam wszystkich
Mam 2 letniego wnuka, na razie jedynego, Śpiewam mu albo recytuję przyśpiewki czy wierszyki które pamiętam z dzieciństwa. Śpiewała je babcia, śpiewała mama.
Pamiętacie takie przyśpiewki? Ja nie mam już rodziców, nie mam kogo podpytać. Kilka pamiętam, np. taką:

"Raz rybki w morzu brały ślub
i tak chlupały
chlup, chlup, chlup
aż wtem wieloryb wielki wpadł i całe towarzystwo zjadł, zjadł, zjadł..."

Klaskało się przy tym w ręce, siedząc naprzeciwko babci czy mamy. Ona też klaskała w ręce. Na przemian, raz w swoje a raz w moje.
Na końcu kiedy wybrzmiało "zjadł, zjadł, zjadł..." następowało spontaniczne klaskanie w dłonie partnera, potem przytulanie i śmiech. Fajna zabawa.
Piszcie co pamiętacie. Chyba nie było jeszcze takiego wątku. Dodam że moja mama i babcia były poznaniankami od 8 pokoleń (jak udało mi się ustalić, jak każdy z nas - szukam dalej) więc może ta przyśpiewka-zabawa jest lokalna? Nie wiem.
Zapraszam to wspólnego przypominania a zarazem może utrwalania dla przyszłych pokoleń.

Taki drobiazg. Nie wiem dlaczego edytor postów nie dodał podpisu w poprzednim poście. Mam włączoną opcję "dodaj podpis". Hmm...

Wiele starych wierszyków i piosenek dla dzieci można znaleźć np. na Wikiźródłach. Przykładowe linki:
https://pl.wikisource.org/wiki/Piosenki_dzieci%C4%99ce/ca%C5%82o%C5%9B%C4%87
https://pl.wikisource.org/wiki/Poezje_dla_dzieci_do_lat_siedmiu

_________________
Paweł B.

Jedna z popularniejszych to "Jadą,jadą dzieci drogą " Marii Konopnickiej,której 114 rocznicę śmierci obchodziliśmy wczoraj.

JADĄ ,JADĄ DZIECI DROGĄ

Jadą, jadą dzieci drogą,
siostrzyczka i brat,
i nadziwić się nie mogą,
jaki piękny świat.

Tu się kryje biała chata,
tu słomiany dach,
przy niej wierzba rosochata,
a w konopiach strach.

Od łąk mokrych bocian leci,
żabkę w dziobie ma.
Bociuś, bociuś! krzyczą dzieci,
a on Kla, kla, kla.

Tam zagania owce siwe
Brysio - kundel zły.
Konik wstrząsa bujną grzywę
i do stajni rży.

Idą żeńcy, niosą kosy,
fujareczka gra,
a pastuszek mały, bosy
chudą krówkę gna.

Młyn na rzece huczy z dala
białe ciągną mgły,
a tam z kuˇni od kowala
lecą złote skry.

W polu, w sadzie brzmi piosenka
śród porannych ros,
siwy dziad pod krzyżem klęka
pacierz mówi w głos.

Jadą wioską, jadą drogą
siostrzyczka i brat
i nadziwić się nie mogą,
jaki piękny świat.
Książeczki z tą piosenką i innymi wierszykami tej poetki można nabyć w internecie.

_________________
Pozdrawiam.
Barbara


"Gdzie się człowiek ulągnie,tam ciągnie".