Wielkopolskie Towarzystwo Genealogiczne GNIAZDO

Dzień dobry. W moich badaniach odkryłem, że kilka osób z rodziny Smolarkiewicz z Bnin zostało pochowanych w krypcie kościoła, pod chórem: Adalbertus Smolarkiewicz, zmarły w 1787 roku w wieku 32 lat; Valentinus, zmarły w wieku 10 lat tego samego roku; Laurentius (wiek nieznany) zmarły w 1792 roku. Francesca, zmarła w wieku 8 lat w 1799 roku. Zauważam, że (prawie) wszyscy zmarli w młodym wieku. I są to jedyni znani mi członkowie rodziny Smolarkiewicz pochowani w krypcie. Zastanawiam się, jaka mogła być tego przyczyna. Czy zmarli podczas epidemii lub w związku z jakimiś szczególnymi wydarzeniami, które mogłyby wyjaśniać ten rodzaj pochówku? Czy ktoś posiada jakieś informacje na temat tej praktyki w tamtych czasach? Z góry dziękuję za pomoc.

MH

Witam.
Bogaci mieszczanie kupowali sobie prawo do pochówku w kościele, a małe dzieci i niemowlęta chowano tam przeważnie za darmo.
Zmarłych w czasie epidemii nie chowano w kościołach, za bardzo bano się zarażenia, wyjątkiem była arystokracja, ale wtedy też obowiązywały jakieś przepisy sanitarne.
Sama w swoich badaniach odkryłaś, czy skorzystałaś w indeksów w Basi, bo to duża różnica?

_________________
Pozdrawiam
Henryk Krzyżan

Znalazłam informacje w Basia (to rzeczywiście Pan je zeskanowaliście; bardzo dziękuję za tę pracę ).
Natomiast widzę dzieci (na przykład: Lucia Smolarkiewicz), które nie wydają się być pochowane w krypcie. Czy był jakiś powód? Prośba rodziców?

Zastanawiam się, jak to było z osobą pochowaną w wieku 32 lat. Czy w takim wieku myślał o zakupie miejsca?

Być może wszystkie dzieci były pochowane w krypcie kościelnej i tego nie odnotowano, ale tego już się nie dowiemy.
Myślę, że raczej za życia nikt sobie nie opłacał miejsca pochówku, ale robiła to rodzina.

_________________
Pozdrawiam
Henryk Krzyżan

Nie wiem czy dobrze zrozumiałem w czym jest wątpliwość - ale chyba takie krypty były w posiadaniu poszczególnych rodzin przez bardzo długi okres, więc różni ich członkowie bywali tam dochowywani bez dodatkowych formalności, niezależnie od wieku, czy faktu śmierci nagłej bądź nie.

_________________
Łukasz Bielecki

...et Marcus genuit Lucam. Lucas autem genuit Ignatium.

Hmm, po prostu żeby mieć pewność, że dobrze sobie to wyobrażam: jakie wymiary ma krypta, taka jak ta w kościele w Bninie? Ile rodzin miało tam swoje miejsce?

Krypty rodzinne były pod kaplicami, które rodziny wybudowały, tak było np. w farze poznańskiej, ale nie w takich małych, najprawdopodobniej jednonawowych kościółkach. Owszem, członków jednej rodziny często chowano obok siebie, ale to nie znaczy, że nie chowano też w tym miejscu innych zmarłych. Bywało tak, że męża pochowano w kościele, a wdowę po nim z braku pieniędzy chowano na cmentarzu

Kościół w Bninie został zburzony w czasie wojny, zresztą był to kościół z XIX wieku, więc kto ma wiedzieć jakiej wielkości były krypty w tym poprzednim z XVIII wieku. Zresztą nie sądzę, żeby ktoś chodził tam z miarą i je mierzył.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Ko%C5%9Bc ... a_w_Bninie

_________________
Pozdrawiam
Henryk Krzyżan

To nie ten sam kościół, to jest bniński kościół poewangelicki, do którego przeniesiono parafię po wojnie, gdyż Niemcy w 1942 kazali rozebrać starą farę bnińską położoną na południe od rynku, po tym gdy zawaliła się wieża.

Stara fara z XV wieku była pięknym dużym gotyckim kościołem, który był podobny do starej fary poznańskiej (z placu kolegiackiego) choć nieco mniejszy, ale nadal trójnawowy.

_________________
Łukasz Bielecki

...et Marcus genuit Lucam. Lucas autem genuit Ignatium.

Oczywiście, że to nie ten sam kościół. Trochę pokręciłem, ale chodziło mi o zdania : "Wtedy to przeniesiono tu resztki wyposażenia z wcześniejszego kościoła katolickiego zburzonego przez nazistów w 1942[1]. Świątynia ta pochodziła z lat 1448-1463 (fundatorem był Andrzej z Bnina)." Trudno określić wielkość krypt w kościele, który nie istnieje.
A tak wyglądał:
http://www.mieczewo.com/images/stories/ ... n_3_js.jpg
W farze szamotulskiej i kościele obrzyckim też były częste pochówki mieszczan, ale co kilkadziesiąt lat robiono tam "czystki" i nieboszczyków przenoszono na cmentarz, żeby zrobić miejsce pod nowe pochówki (wpisy w księgach metrykalnych), więc raczej nie byli chowani w kryptach rodzinnych, bo by ich nikt nie ruszył. Pozostawiano tylko trumny szlachty i nie całkiem rozłożone zwłoki (wpis w Obrzycku). W poznańskiej farze nikogo nie przenoszono, bo faktycznie były tam krypty rodzinne i cechowe.

_________________
Pozdrawiam
Henryk Krzyżan