Cmentarz ewangelicki parafii św. Krzyża. Cmentarz ewangelicki otwarto w 1857 roku, a zamknięto 22 VII 1904 roku, choć pochówki w grobowcach odbywały się do roku 1934. Wiadomo, że cmentarz posiadał cenny, wiekowy drzewostan,a wzdłuż ich ogrodzeń rosły topole i robinie. W 1938 roku teren, z zamiarem przekształcenia w park, przejęło miasto. Wcześniejszą ideę przeobrażenia zrealizowały okupacyjne władze miasta podczas II wojny światowej. Po wojnie, w latach 1946-1948, cały teren nekropolii ewangelickiej włączono do Parku Karola Marcinkowskiego. Niestety,do czasów obecnych nie zachował się żaden nagrobek z tego cmentarza .
Kolejna nekropolia gminy powstała w 1899 roku na Szelągu.Jej południową granicę wyznacza dziś ul. Słowiańska zbiegająca się z ul.Naramowicką,a północną — szczątkowo zachowana ul.Ugory.
Cmentarz o powierzchni trzech hektarów zlokalizowano nieco na północ w stosunku do ogrodu Bractwa Strzeleckiego,położonego po przeciwnej stronie drogi. W 1900 roku Johannes Otzen wykonał projekt cmentarnej kaplicy,którą wzniesiono w pobliżu północno-wschodniego naroża założenia. Była to neoromańska, murowana,jednonawowa budowla z trójkątnie zamkniętym prezbiterium i wieżą z lewej strony fasady.
Nad podwójnym portalem umieszczonym na osi widniał dwuwierszowy napis z Objawienia św.Jana 14,13:SELIG SIND DIE TOTEN DIE IM HERREN STERBEN/SIE
RUHEN VON IHRER ARBEIT UND IH-RE WERKE FOLG (Błogosławieni są umarli,którzy w Panu umierają, odpoczną po pracach swoich).
Powyżej szerokiego trójdzielnego okna, ujętego literami α i Ω,znajdowała się pełnoplastyczna figura Chrystusa w ostrołukowej mandorli.
We wnętrzu,nad głównym wejściem znajdowała się empora muzyczna.
To właśnie do tej kaplicy pastor Johannes Horst przeniósł w 1934 roku najmniejszy i jedyny wtedy zachowany z trzech barokowych dzwonów
Jana Fryderyka Schlenkermanna, wykonany w 1786 roku dla zboru na Grobli (ton D). Świadomy jego wartości historycznej nie zgodził się na przetopienie go i odrzucił propozycję otrzymania nowego dzwonu.
Ostatnia informacja o jego istnieniu pochodzi z 1942 roku. Na cmentarzu pochowano pastorów gminy św. Krzyża.:Carla Zehna (ur.1840),późniejszego superintendenta oraz Karla Greulicha w rodzinnym grobowcu oznaczonym białym marmurowym krzyżem.
Do cmentarza przylegało ogrodnictwo z trzema cieplarniami,zaspokajające potrzeby nekropolii,którą opiekował się ogrodnik Paul Greffin.
Na podstawie zarządzenia władz Rzeszy z 3 października 1941r.,miesiąc później odebrano gminie cmentarz na Szelągu i przekazano miastu.(Błaszczyk, 2001).
Czy zachowały się księgi cmentarne z tego cmentarza,gdzie ich szukać?